బాతాఖాని-లక్ష్మిఫణి కబుర్లు– తెలుభాషా దినోత్సవం

    ఆ మధ్యనెప్పుడో ఓ టపా వచ్చింది.ఈ నెల 29 న మాతృభాషోత్సవం సందర్భంగా, తెలుగుబాట కార్యక్రమం జరుపుతున్నారని.ఏదో మన భాషమీదుండే అభిమానం కొద్దీ, తెలుగుబాట కార్యక్రమంలో, నేనూ పాలుపంచుకుందామనే సదుద్దేశ్యంతో, భాగ్యనగరానికి వెళ్ళాను.వారిచ్చిన లింకులో నా పేరు నమోదుకూడా చేశాను.అందులో,వారు చెప్పిన ప్రకారం, కార్యక్రమంలో మార్పులూ, చేర్పులూ ఉంటే తెలియచేస్తామన్నారు. నా ఐ.డి.,సెల్ నెంబరూ ఇచ్చాను.

    శుక్రవారం 27 కే చేరుకుని, రామూ తో మూడుగంటలు గడిపాను( ఆ విషయాలన్నీ ఇంకో టపాలో)వాళ్ళ కార్యాలయంలో.శనివారం ఫోను చేసి, తెలుగుబాట కార్యక్రమ స్థలంలో, ఏదో మార్పున్నట్లు విన్నానని చెప్పారు. ఏదైనా మార్పున్నట్లయితే తెలియచేస్తామన్నారూ, నాకైతే ఏ సమాచారం లేదూ, అయినా ఏదో పేద్ద పాత్రికేయుడు చెప్పాడు కదా అని, శ్రీ సతీష్ కి ఫోను చేసి అడిగితే, కొన్ని ‘కారణాల’ వలన ఎచ్.ఎం టివీ లో అలా స్క్రోలు చేస్తున్నామనిన్నూ, స్థలమార్పేమీ లేదనీ చెప్పారు.ప్రొద్దుటే 7.30 కి’ తెలుగుతల్లి’ విగ్రహానిదగ్గరకు వచ్చేయమన్నారు.

    మర్నాడు ప్రొద్దుటే, వారు చెప్పినట్లుగా తెలుగుతల్లి విగ్రహం దగ్గరకు( ఆటో డ్రైవరు ధర్మమా అని క్షేమంగా) చేరాను!నన్ను మా చుట్టాలడిగారు, అక్కడికి వచ్చేవారు మీకు తెలుసునా అని, నేను చెప్పాను అక్కడికి వచ్చేవారందరిపేర్లూ విన్నానూ, కొంతమందితో ఫోను ద్వారా పరిచయం ఉందీ, అయినా నా మొహం అందరికీ సుపరిచితమే ఎవరో ఒకరు గుర్తు పడతారూ అని.అలాగే అనుకున్నట్లుగా, సుజాత ( మరీ వాళ్ళందరినీ ‘ గారు’ అనడం లేదు, ఒక్కళ్ళకీ నా సర్వీసంత వయస్సు లేదు.పైగా నా కంటె వయస్సు తక్కువున్నవారికి నమస్కారం పెట్టినా, మరీ ఎక్కువగా ‘గారూ’ ‘ బీరూ’ అంటే ఆయుక్షీణంట బాబూ, ఎందుకొచ్చిన గొడవా, ఇంకా కొన్ని సంవత్సరాలు మిమ్మల్నందరినీ బోరు కొట్టద్దూ!!)వచ్చి పలకరించి, అక్కడున్నవారికి పరిచయం చేసి, ఓ టీషర్టిచ్చారు. దానికి ఓ బ్యాడ్జి తగిలించారు. ఈ అలంకరణలయ్యాక, ఓ ఫారం ఇచ్చి నింపమన్నారు.నా చేతివ్రాత ఎవరికీ అర్ధం అవదని, సుజాత నే నింపమన్నాను.అందులో ఆఖరి కాలం ఏమిటంటే ‘ మీరు ఈ తెలుగు సభ్యత్వం తీసికుంటారా’ అని.సంవత్సరచందా ఎంతని అడిగితే,500/- అన్నారు! అదేం పెద్దమొత్తం కాదనుకోండి,అయినా మరీ బలవంతంగా ఓ టీషర్టు తొడిగేసి, సభ్యత్వం తీసికుంటారా లేదా అని అడిగితే ఎలాగండి బాబూ, కాదంటే ఆ టీషర్టు పీకేస్తారేమో అని ‘ భయపడి‘ సరే అన్నాను!

    ఇంతలో కొంతమంది వచ్చారు. అందరినీ పరిచయం చేసికుని, సుజాత అందరికీ చాయ్ ఇప్పించారు, అది త్రాగి, ఏవో కొన్ని ఫుటోలు తీసికున్నాను.అంతా కలిపి ఓ యాభై మందుంటారు.
అదీ భాగ్యనగరంలో మనవారి ‘ భాషాభిమానం’. చాలా బాధేసింది.వారంలో అదీ శలవురోజున ఆమాత్రం ఇటువంటి కార్యక్రమాలకి సమయం, అదీ ఎంత ఓ మూడు గంటలు,ఓ దిక్కుమాలిన సినిమా చూసిందానికంటే తక్కువ!– కేటాయించలేకపోయారంటే, మనవాళ్ళందరికీ, మాటల్లో తప్ప చేతల్లో అంత ఉత్సాహం లేదనే అనుకోవాలి.రాకపోవడానికి ఎన్నెన్నో కారణాలకేముందీ, కావలిసినన్ని చెప్పొచ్చు.అక్కడికి, ఈ కార్యక్రమానికొచ్చిన వారందరికీ పనులే లేవా, అయినా ఓ మంచి పని చేస్తున్నారూ, వారందరినీ ఉత్సాహపరచాలనే కదా వెళ్ళిందీ.అంతే కానీ, టి.వీ ల్లో రావచ్చూ, ఓ ఫ్రీ టీషర్టు ( అని అనుకుంటున్నాను!) కొట్టేయొచ్చూ అని కాదుగా.ఎవడో ఎక్కడో ‘వాకథాన్’ ‘మారాథాన్’ అనగానే మాత్రం, వర్షమైనా ఎండైనా సరే తోసుకుంటూ వచ్చేస్తారు, ఎందుకంటే అక్కడ సెలిబ్రెటీస్ కూడా వస్తారు కాబట్టి.ఇక్కడే వస్తుంది గొడవంతా, ప్రభుత్వం తెలుగు గురించి ఏమీ చేయడంలేదూ అని గోల పెట్టేకంటే,మనం ఏం చేస్తున్నామూ అని ఆలోచించండి.మీకే దొరుకుతుంది సమాధానం!

   ఆ కార్యక్రమంలో ఏం జరిగిందీ అనే వివరాలు చాలా టపాల్లో వచ్చాయి. మళ్ళీ ఆ వివరాల్లోకి వెళ్ళడం అనవసరం!అక్కడున్న చాలా మందిని అడిగాను- పి.వీ జ్ఞానభూమి దాకా నడవాలనే ఎందుకు అనుకున్నారూ అని. అందరూ చెప్పిన సమాధానం ఏమిటంటే, శ్రీ గిడుగు రామ్మూర్తిగారి విగ్రహం భాగ్యనగరంలో లేదనిన్నూ,తెలుగువారికి కీర్తితెచ్చిన శ్రీ పీ.వీ. నరసింహరావు గారి జ్ఞానభూమి అయితే బాగుంటుందనిన్నూ. మరి ఆయనమీదంత అభిమానం ఉంటే, మరి పార్లమెంటు చర్చలో ఈ మధ్యన ఓ దరిద్రుడు అర్జున్ సింగు, భోపాల్ విషయంలో ఆండర్ సన్ ని వదిలేయడంలో తప్పంతా శ్రీ పీ.వీ దే అన్నప్పుడు, ఏ ఒక్క తెలుగు రాజకీయనాయకుడికీ, ఆఖరికి ఏ ఒక్క బ్లాగరుకీ ఏమీ అనిపించలేదా, అనిపించినా ‘పోన్లెద్దూ మనకెందుకులే’ అని వదిలేశారా? బ్రతికున్నంతకాలం, ఆయన పేరుచెప్పుకుని పబ్బం గడుపుకున్నారు.

    ఊరేగింపులో ముందర ఓ పాతికమంది బ్యానర్లు పట్టుకుని వెళ్ళారు.అందరూ నడిచారో లేదో నేను చూడలేదు, కానీ నేనూ, వేణూ మాత్రం కలిసే నడిచాం.ఇంతలో కొంతమంది ప్రముఖులు, గాడీల్లో వచ్చి దారిలో ఉన్న టి.వీ. వాళ్ళకి ‘ బైట్లు’ ఇచ్చారు. పక్కనుంచే మేము ( నేనూ, వేణూ) వెళ్తున్నా, ఎవడూ మమ్మల్నేం ఆపి అడగలేదూ, మేము చెప్పాలేదూ!అందుకని దుధ్ధతో వ్రాస్తున్నానని అపోహ పడకండి! పాపం మధ్యలో స్వాతీ, ఇంకో సుజాతా మంచినీళ్ళ ప్యాకెట్లు కావాలా, నడవలేకపోతే, మా స్కూటీ ఎక్కండీ అని అడిగారు. థాంక్స్!<b. ఆ నీళ్ళ ప్యాకెట్టు తీసికుంటే, దాన్ని చించడానికి నాకు పళ్ళులేవూ, మళ్ళీ ఈగోలెందుకులే అని తీసికోలేదు!

    మొత్తానికి జ్ఞానభూమి దగ్గర ‘ కార్యక్రమం’ ముగిసిన తరువాత, వర్షం వచ్చేసింది. భాష మీద మన వారికున్న అభిమానాన్ని చూసేసరికి! అవి కన్నీళ్ళా, ఆనందభాష్పాలా మీరే నిర్ణయించండి!
అదేదో హొటల్ లో ‘కడుపునిండుగా’ బ్రంచ్ తీసికుని కొంపకి చేరాను. మొత్తానికి ఇదేదో బ్లాగర్ల సమావేశం లా ఉంది.మనందరికీ భాష మీద అభిమానం ఉండబట్టే తెలుగులో వ్రాస్తున్నాము.
ఆంధ్రదేశంలో ఎవడికి నచ్చినా, నచ్చకపోయినా సరే మనందరం ఇలాగే కొనసాగిద్దాం !! సర్వేజనాసుఖినోభవంతూ !