బాతాఖాని-లక్ష్మిఫణి కబుర్లు.. పెద్ద పెద్ద బ్రాండులే అవసరం లేదు…..

  ఉద్యోగంలో ఉన్నప్పుడే, ఓసారెప్పుడో, మా ఇంటావిడ బలవంతం మీద, ఓ మొబైల్ ఫోను, రిలయెన్స్ నెట్ వర్క్ తో కొనుక్కున్నాను.. ఆ తరవాత ఈ స్మార్ట్ ఫోన్లు వచ్చేంతవరకూ, ఆ  CDMA Technology  ఫోన్లే.. రెండు మూడేళ్ళకోసారి మార్చుకోవడం, ఏదో పనైపోయేది.. ఆ రోజుల్లో, internet  కూడా ఫోన్లలో లభ్యమవుతోందని తెలిసి , ఓసారి ప్రయత్నిస్తే, ఆ నెల బిల్లు తడిపిమోపెడవడం తో బుధ్ధొచ్చి మళ్ళీ ఆ పని చేయలేదు..జస్ట్ మాట్టాడ్డానికి మాత్రమే ఉపయోగించేవాడిని.. ఎప్పుడో ఓసారి, ఫొటోలుకూడా తీయొచ్చని తెలిసి, ఓ  LG Set( Feature phone)  కొనుక్కున్నాను.. ఎప్పుడు ఫోను మార్చుకున్నా, మహా అయితే రెండు, రెండున్నర వేల కంటే బడ్జెట్ దాటనీయలేదు.. కారణం.. మరీ అంతకంటే ఎక్కువ డబ్బు వీటిమీద ఖర్చుపెట్టడానికి ఓపికలేకపోవడమే… ఇష్టం లేకా అని స్టైల్ గా చెప్పి పోజుకొట్టొచ్చనుకోండి.. అయినా ఉన్నమాటేదో చెప్పేయడమే సుఖం కదూ..

ఈరోజుల్లో ఎక్కడ చూసినా గొప్ప గొప్ప బ్రాండులకే పెద్ద పీటాయే..పైగా ఎంత ఖరీదైతే అంత స్టేటస్ .. ఈ బ్రాండుల వాళ్ళు తమ యాడ్ల మీద పెట్టే ఖర్చంతా , మన నెత్తిమీద రుద్దుతారని తెలుసు, దానికి సాయం పన్నుల బాదుడోటీ.. కొన్ని కొన్ని కంపెనీలకి అసలు మీడియాలో visibility అన్నదే ఉండదు.. కారణం వారు యాడ్లమీద అంత ఖర్చుపెట్టరు.. నాకు బాగా గుర్తు… ఓసారెప్పుడో , బస్ కోసం wait చేస్తూంటే, బిస్కట్లు అమ్ముతూ ఒకతను వచ్చాడు.. ఏ కంపెనీవీ అని అడిగితే, అతను చెప్పిన కంపెనీ పేరు ఎప్పుడూ విన్నట్టు లేదు, అదే విషయం అతనితో అన్నప్పుడు.. ” నిజమే సార్.. మాకు ప్రకటనలమీద ఖర్చుపెట్టకుండా, అదేదో ఖరీదు లో తగ్గిస్తామూ.. అయినా ఓసారి రుచి చూస్తేనే కదా తెలిసేదీ ..అన్నాడు.. నిజమే కదా.. ఈ సంఘటన జరిగి ఓ పాతికేళ్ళయింది.. కానీ గుర్తుండిపోయింది..

 Smart phones  వచ్చి, అందరూ ఉపయోగిస్తూన్న రోజుల్లో, మా ఇంటావిడ నాక్కూడా ఒకటి గిఫ్ట్ గా ఇచ్చింది. One Plus  ది, 17000/- పెట్టి.. ఒకలా చూస్తే, ఈ ఫోన్లమీద అంత డబ్బు ఖర్చుపెట్టడం  somehow  నాకు నచ్చదు, కాలక్రమేణా , పెన్షను పెరిగి, చేతిలో డబ్బులాడుతున్నా సరే..అలాగని, మరీ money minded  అనుకోకండి, తనకి విడిగా , ఓ స్మార్ట్ ఫోనూ (  Lenova)  దీ, రెండేళ్ళక్రితం ఓ  ipad Pro Tab  కొనిచ్చాను.. తను చేసే పజిల్స్ పనులకి ఉపయోగిస్తుంది కదా అని.. and she is fully utilizing her gadgets and enjoying too..

  మరి ఇంట్లో ఇన్నేసి గాడ్జెట్లు ( ఓ డెస్క్ టాప్, లాప్ టాప్,  రెండు మూడు ఫోన్లూ, ఓ ఐ పాడ్ )దానికి సరిపడా వైఫై కూడా ఉండొద్దూ? మళ్ళీ వాటికోసం ఓ రెండు జియో డాంగిల్సూ, + నా BSNL Broadband  ఉండనే ఉంది.. ఇల్లంతా  ఏ రూమ్ములోనైనా కనెక్టివిటీ ఉండేట్టుగా..

 ఇదంతా ఇలా ఉండగా, నా జియో ఫోనులో, అదేం కర్మమో, నెట్ పనిచేసేది కాదు.. అలాగని వైఫై పెట్టుకుంటే, ఫోన్లు అందుకునేది కాదు అదేం ఫోన్నో మరి..గత రెండేళ్ళుగా ఇదే తంతు..తెలిసినవారెవరైనా నా నెంబరుకి ఫోను చేస్తే,  out of range  అని మెసేజ్ వచ్చేదిట, ఆతరవాత నాకు మెసేజ్ వచ్చేది  missed calls  అవి చూసి, నేనే తిరిగి వాళ్ళకి, నా  landline  నుంచి ఫోను చేసేవాడిని..మా పిల్లలకి తెలుసు కాబట్టి, వాళ్ళ అమ్మ ఫోనుకే చేసేవారు..గత రెండేళ్ళుగా ఇదే తంతు.. పైగా ఇక్కడ మా సొసైటీలో జియో సిగ్నల్ బాగా వీక్కేమో అనుకుని, వాడిక్కూడా  complaint  చేస్తే, ఆ ప్రబుధ్ధుడు, అవునూ check చేసామూ, మీ సొసైటీలో సిగ్నల్ చాలా వీక్కూ అన్నాడు.. ఇలాకాదనుకుని, ఇంక కనీసం ఉన్న రెండు జియో కనెక్షన్లలోనూ, ముందు ఓదాన్ని మరో  Network  కి మారుద్దామనుకుని, తనకెలాగూ Vodafone  ఉందీ, నాకు ఓ  Jio  ఎలాగూ ఉందీ,అనుకుని,  Airtel  వాడికి ఫోనుచేస్తే, వాడొచ్చి, ఓ కొత్త sim, అదే నెంబరుతో ఇస్తూ అన్నాడూ..  సారూ.. మీ Oneplus  ఫోన్ మరీ పాతదయిపోయిందీ, సమస్య Network  తో కాదూ, మీ ఫోనుతోనూ అని ఓ సలహా ఇచ్చాడు.. అప్పుడనిపించింది నిజమేమో అని.. మరీ 17000 పెట్టి కొన్న ఫోనుని జస్ట్ లైక్ దట్ మార్చడానికి, మధ్యతరగతి మనస్థత్వంలో  జాగా లేదాయే.. మరెలా? పిల్లలతో ఓ మాటంటే, క్షణాల్లో ఓ ఐ ఫోన్ తెప్పించేస్తారు.. మరీ అంతంత ఖర్చుపెట్టించడం కూడా ఇష్టం లేదు ఒకటీ, మరీ వాళ్ళందరిలాగా నాకు రాచకార్యాలేమున్నాయీ? కరోనా ధర్మమా అని ఏడాదవుతోంది, బయటకడుగెట్టి.. ఇప్పుడప్పుడే బయటకు వెళ్ళే ఆలోచనైతే లేనే లేదూ.. మళ్ళీ కొత్త స్మార్ట్ ఫోను అవసరమా?  మాట్టాడ్డమంటే కుదరడం లేదు కానీ, వైఫై ధర్మమా అని, మిగతా  FB, WhatsApp  లూ బాగానే ఉన్నాయిగా..అయినా ఏదో లోటు.. అందరిలా మొబైల్ లో మాట్టాడలేకపోతున్నానే అని..

 ఇలా ఫోన్లూ అవీ ఎవరైనా గిఫ్ట్ చేస్తేనే బావుంటుంది కదూ.. నా దారిన నేను  Amazon  లో వెదుకుతూ, మధ్యలో  loud thinking  ప్రక్రియ జోడించాను.. నేనైతే డిసైడైపోయాను.. ఎటువంటి పరిస్థితుల్లోనూ , 10000  కి మించకూడదు.. బస్… మా ఇంటావిడని అడిగాను.. ఓ పదివేలు సద్దితే, ఓ కొత్త ఫోను కొనుక్కుంటానూ.. అని.. “ మళ్ళీ ఇప్పుడెందుకండీ .. వేస్టూ..” అనకుండా, వెంటనే ఓకే చెప్పేసింది.. ఆవిడ నెట్ బాంకింగ్ వ్యవహారాలన్నీ చూసేది నేనే అయినా, ఓ మాటనేస్తే బావుంటుంది కదూ..

  Amazon లో అన్వేషణ ప్రారంభిస్తే.. అదేవిటో, నాకోసమే వచ్చినట్టు ఓ ఫోను కనిపించింది.. పేరు ఎప్పుడూ వినలేదాయే.. అయినా ఎంతో పేరూ ప్రతిష్టా ఉన్న  బ్రాండులు మాత్రం ఏం ఉధ్ధరించాయీ.. అన్నీ ఒకే తానులో ముక్కలే.. నాకు నచ్చిన విషయం ఖరీదు.. రూపాయి తక్కువ  10000/- లక్షణంగా ఉంది.. ఓ ఏడాదీ ఏణ్ణర్ధం వాడినా పైసావసూల్, పైగా ఓ ఏడాది వారెంటీ/ గ్యారెంటీ కూడానూ.. వేలూ లక్షలూ పోసి కొని, వాటికొచ్చే రిపేరీలకి మళ్ళీ వేలు తగలేయడం కంటే, తక్కువ ధరలో ఓ ఫోను కొనుక్కుని, ప్రతీ ఏడాదీ మార్చేసుకున్నా అడిగేవాడెవడూ లేడూ.. పైగా దీని గుణ గణాలు..  6GB Ram, 64 GB Internal storage.+5 G compatible అన్నిటిలోకీ ముఖ్యం  ఏక్ దం “ స్వదేశీ”.. విదేశీ సరుకులు మానేసి “ ఆత్మనిర్భర్” అంటూన్న ఈ రోజుల్లో, ఇదికూడా ఓ పేద్ద క్వాలిఫికేషనే కదూ..  Brand    LAVA.

  రెండు మూడేళ్ళ తరవాత, మొత్తానికి నేను కూడా, ఏ ఆటంకం లేకుండా మొబైల్ లో మాట్టాడగలుగుతున్నాను…రెండు నెంబర్లతోనూ.. ఇప్పటివరకూ ఏ ఇబ్బందీ లేదూ.. ఉన్నా ఏడాద్దాకా ఫ్రీ సర్వీసింగే..పని చేస్తోందా సరే, లేదా హాయిగా మార్చేసుకోవడమే..

 ఇదంతా ఏదో బ్రాండ్ మార్కెటింగ్ కోసం కాదు..  ఎక్కువగా పేద్దపేద్ద పనులు, మన ఐటి పిల్లల్లాగ చేసుకోడానికి వేలకు వేలు పోసి కొనుక్కోవాలేమో కానీ.. మామూలుగా ఉపయోగించుకోడానిక్కూడా, చవకలో ఫోన్లు దొరుకుతాయి.. వెతకాలే కానీ…

బాతాఖాని-లక్ష్మిఫణి కబుర్లు.. ” Damini” revisited…

ఒకానొకప్పుడు అంటే నైతిక విలువల కి పెద్దపీట వేసిన రోజుల్లో, పరిస్థితులు మరీ, ఈరోజుల్లోలాగ దిగజారిపోవడం చూడలేదు.. ఆడపిల్లలు , ఆరోజుల్లో వీధిగుమ్మం చూసేవారే కాదూ.. కాలక్రమేణా, వారు కూడా పెద్దపెద్ద చదువులు చదివి, అన్ని రంగాల్లోనూ పైకి వస్తున్నారు.. అదో  మంచి మార్పు..  ప్రపంచమంతా మారుతున్నా, ఇంకా దేశంలో కొన్నిప్రాంతాల్లో, ఆడపిల్లలని చిన్నచూపుచూడ్డం దురదృష్టకరం..కొన్నిచోట్లైతే, అదేదో “ లింగనిర్ధారణ పరీక్ష” చేయించుకుని, ఆడపిల్లయితే , అబార్షన్ కూడా చేయించుకునే, దౌర్భాగ్యులు ఇంకా చాలామందే ఉన్నారు.. ప్రభుత్వం , అలాటి పరీక్షలను నిషేధించింది.. అయినా జరిగేవి జరుగుతూనే ఉన్నాయి .

  అయినా, నూటికి తొంభై మంది , ఇంట్లో మొదట ఆడపిల్లే రావాలనేవారే.. ఇంటికి ఆడపిల్ల తెచ్చే అందమే వేరు కదా..   దేశంలో ఎన్ని చట్టాలున్నా, ఇప్పటికీ ఆడపిల్లకి, ఇవ్వాల్సిన రక్షణ ఇవ్వడంలేదు మన సమాజం.. అప్పటికీ ,  ఆడపిల్లకి, ఓ వయసొచ్చినప్పటినుండీ, తల్లి తండ్రులు బోధిస్తూనే ఉంటారు.. “bad touch, good touch”  ల ఉండే తేడా..పాపం తల్లితండ్రులు ..వారి భయాలు వారివీ..సమాజంలో జరుగుతూన్న మార్పులకి తోడు, మనుషుల దృష్టికోణాల్లోనూ, మనస్థత్వాల్లోనూ కూడా విపరీతమైన మార్పులు వచ్చాయి.. ఒకానొకప్పుడు , వార్తాపత్రికల్లో ఎన్నో ఎన్నెన్నో మంచివిషయాల గురించి రాసేవారు.. ఈ రోజుల్లో వార్తాపత్రిక తెరిస్తే , కనిపించేవి.. ఫలానా చోట  “మహిళ మీద అత్యాచారం..” పోలీసులు కేసు విచారిస్తున్నారూ.. ఇవే వార్తలు.. వాటికి సాయం కొన్ని కొన్ని జాతీయ వార, మాస పత్రికలు.. ప్రతీ ఏడాదీ వారి  circulation  పెంచుకోడానికి, తప్పనిసరిగా , సెక్స్ గురించి అవేవో సర్వేలని పేరుపెట్టి ప్రచురించడం.. ఆ పత్రికలు hot cakes  లా అమ్ముడైపోవడం.. ఏమైనా అంటే పాఠకుల్లో  awareness  పెంపొందించడానికీ.. అని ఓ కుంటి సాకు చెప్పడం..

  ఒకానొకప్పుడు,  సెన్సార్ బోర్డనేది ఉందో, ఊడిందో ఎవరికీ తెలియదు..ఒకానొకప్పుడు, బహిరంగంగా ముద్దులు, వస్త్రధారణ ల మీదా ఓ రకమైన నియంత్రణ ఉండేది.. అవన్నీ ఎప్పుడూ 80 ల దాకా.. ఆ తరవాత పారదర్శకత (  transperancy) పేరుతో , అన్నీ అటకెక్కేసాయి..ఇప్పుడు ఎక్కడ చూసినా,సెక్స్ కే ప్రాధాన్యం.. వాటికి సాయం, కొత్తగా ప్రాచుర్యం చెందిన   O T T Platforms  లో అసలు , అలాటివేమీ ఉండవు.. భాష అయినా, మరో విషయమైనా .. చూసినవాడికి చూసినంత..ఏదో ఈమధ్యన వాటికి కూడా సెన్సారింగ్ ఉంటుందని ప్రకటనలైతే వస్తున్నాయి.. అయినా మన దేశం లో చట్టాల దారి చట్టాలదే.. నేరాల దారి నేరాలదే.. అందరికీ తెలిసిన విషయమే.. ఎక్కడైనా దేశంలో ఓ సంఘటన జరిగితే..   నేరం చేసిన వాడి ఆర్ధికస్థితి మీదే ఆగే కీ కహానీ.. నడిచేది..ఊరికి ముందర “ ముందస్తు బెయిల్” అంటాడు.. అది దొరక్క అరెస్టయితే “ రాజకీయ కుట్ర” అంటాడు.. అదీ కుదరకపోతే వాడి “కులం” తిసుకొస్తాడు..అయినా మన దేశంలో కోర్టుల్లో వ్యవహారాలు తేలేటప్పటికి శతాబ్దాలు మారిపోతాయి..

 అలాగని మన న్యాయవ్యవస్థ అంత మరీ భ్రష్టు పట్టాలేదూ.. ఎక్కడైనా నేరం , అదీ స్త్రీల మీద అత్యాచారం లాటివి జరిగినప్పుడు, అక్కడుండే సెషన్స్ కోర్టులో, శిక్షపడుతుంది.. కాదనడంలేదు.. అదేవిటో చిత్రం, ప్రతీ నేరస్థుడికీ, వాడి తరఫున వాదించే లాయరుకీ కూడా తెలుసు.. పై కోర్టులో నెగ్గుతామని..

 ఈమధ్యన అంటే గత వారంరోజులుగా వార్తల్లో చూస్తూన్న విషయాలు..

1.

“Justice Pushpa Ganediwala of the Nagpur bench of the Bombay High Court, in a judgement passed on January 19, the detailed copy of which was made available now, held that there must be “skin to skin contact with sexual intent” for an act to be considered sexual assault.

She said in her verdict that mere groping will not fall under the definition of sexual assault.

2.

“”The acts of ‘holding the hands of the prosecutrix (victim)’, or ‘opened zip of the pant’ as has been allegedly witnessed by the prosecution witness (mother of the girl), in the opinion of this court, does not fit in the definition of ‘sexual assault’,” Justice Ganediwala said.”

 చిత్రం ఏమిటంటే పై judgements రెండూ కూడా, ఓ మహిళా జడ్జ్ ఇచ్చినవే.. మొదటి దానిమీద సుప్రీం కోర్టు  stay order ఇచ్చారు..

ఓ విషయం అర్ధమవదు.. అందరూ చదివిన చదువులు ఒకటేగా.. ఏమైనా అంటే  interpretation  వేరుగా ఉంటుందీ.. అందుకనే కింది కోర్టుల్లోవి, పై కోర్టుల్లో కొట్టేస్తూంటారూ అని.. మరి అలాటప్పుడు, అదేదో క్రిమినల్ ప్రొసీజర్ కోడ్ లో అన్ని వివరంగా,  confusion  లేకుండా, మార్పులు చేయడానికి ఏమిటి సమస్యా? అంటే అలాగంటూ  చేస్తే, మన రాజకీయనాయకులు ఇరుక్కుపోతారని భయమయుంటుంది..

  1993 లో ఓ హిందీ సినిమా వచ్చింది  “  Damini “  అని గుర్తుందా? ఆ తరవాతకూడా ఇదే టాపిక్ మీద చాలానే వచ్చాయి.. కానీ, ఈ సినిమా కి వచ్చిన పేరు మరే సినిమాకీ రాలెదు.. ఏమిటో ఆ సినిమా గుర్తుకొచ్చింది..

   Keeping fingers crossed…

బాతాఖాని-లక్ష్మిఫణి కబుర్లు… To be or not to be…

        ఈ శతాబ్దపు ప్రారంభం లో అనుకుంటా  ఈ ఇంటర్నెట్లూ, PDF  లూ రంగం లోకి వచ్చాక, అచ్చుపుస్తకాలు చదివే అలవాటు అటకెక్కేసింది.. కొన్నివేలు ఖర్చుపెట్టి పుస్తకాలు అచ్చువేయించినా, కొనే నాధుళ్ళు తక్కువైపోయారు.. పూర్వపు రోజుల్లో , నవలల మాటటుంచి, మిగిలిన పుస్తకాలు , తమకున్న పలుకుబడిని బట్టి, రాష్ట్రంలో ఉండే, పీద్దపెద్ద గ్రంధాలయాలకు, బలవంతంగా అంటగట్టిన రోజులు కూడా ఉన్నాయి..  ప్రభుత్వంలో ఓ సీనియర్ పొజిషన్ లో పనిచేసాక, అవేవో  రాస్తారు.. వారు నిర్వహించిన పదవినిబట్టి అమ్ముడవుతాయి..

 మా చిన్నప్పుడు కూడా, ఏదో పేరు గడించాకైతే పరవాలేదుకానీ, వాళ్ళక్కూడా పుస్తకాలు అమ్ముడుబడేవి కావు..అయినా ఓపిగ్గా అచ్చేయించుకునేవారు..అదృష్టాన్ని బట్టి, రెండో ముద్రణ, ఒక్కోప్పుడు మూడో ముద్రణక్కూడా వెళ్ళేవి..పేరునుబట్టి..

 ఏదెలాఉన్నా, పుస్తకాలు రచించడం మాట ఓ ఎత్తైతే, వాటిని ప్రింట్ చేయించుకోవడం చాలా ఖర్చుతోకూడిన పని.. పుస్తకాల ఖరీదులు కూడా proportional  గా, వందల్లోకి వెళ్ళాయి..

 నేను రాయడం మొదలెట్టి ఓ 10 సంవత్సరాలవుతోంది..  ఇప్పటిదాకా ఓ 1500 వ్యాసాలదాకా రాసుంటాను.. వివిధ మాధ్యమాల్లో.. వాటికి ఎటువంటి  సాహిత్యవిలువా ఉంటుందనుకోను.. ఏవో కాలక్షేపం కబుర్లు.. అదికూడా సాధారణ వాడుకభాషలో మాత్రమే.. ఏం చేయనూ నాకొచ్చింది కూడా అంతే.. చివరకి ఆ రాసేదాంట్లో కూడా, ఎన్నో భాషాదోషాలు కూడా పుష్కలంగా ఉంటాయి.. అలాగనిచెప్పి, ఈ వయసులో సమాసాలూ, ఛందస్సూ నేర్చుకునే ఓపికా లేదాయే.. మరి ఆ భగవంతుడి అనుగ్రహమో, లేక నా పూర్వజన్మ సుకృతమో కానీ, నా ఈ “ కాలక్షేపం కబుర్లు “ కూడా చదివేవారు చాలామందే ఉన్నారు.. దేశవిదేశాల్లో  తెలుగు చదవడం వచ్చినవారు.. అది నా అదృష్టం.. చదివేవారందరికీ నా మనఃపూర్వక వందనాలు..

 అలాటి ఓ శ్రేయోభిలాషి, ఓ పెద్దాయన ఓ సలహా ఇచ్చారు.. గత 10 ఏళ్ళుగా రాస్తూన్న వ్యాసాలలో, నాకు నచ్చిన కొన్ని వ్యాసాలు , పుస్తకరూపం లో తీసుకురమ్మని.. Somehow  ఎంత ఆలోచించినా, పుస్తకరూపంలోకి తీసుకురావడానికి , ఏమిటో మొగ్గు చూపలేకపోతున్నాను.. కారణాలు చాలానే ఉన్నాయి.. ముఖ్యంగా అది ఖర్చుతో కూడిన పని..  ఈమధ్యన చవకలో పుస్తకాలు ప్రచురించే ఒక సంస్థ తో పరిచయం కూడా అయింది…నేను రాసినవి, ఒక్కో వ్యాసం..మహా అయితే ఓ రెండు పేజీలదాకా రావొచ్చు.. అంటే నేను రాసిన 1500 కి పైగా వ్యాసాల్లో, నాకు నచ్చినవి తీసుకున్నా చాలా అవొచ్చు.. పోనీ చేసానే అనుకుందాం.. చదివేవారెవరండి బాబూ? ఇంక ఆ పుస్తకం ప్రచురించాక దాన్ని అమ్మడానికి చాలా తిప్పలు పడాలి.. ఇదెలాటిదంటే, కొంతమంది రిటైరయాక ఇన్స్యూరెన్స్ ఏజంట్/ చిన్నమొత్తాల ఏజంట్ గా చేస్తూంటారు.. వారికి ఉద్యోగంలో ఉండగా తెలిసినవారందరినీ బలవంతపెట్టడం.. ఒసారి మొహమ్మాటపడతారు ఈ పరిచయస్థులు.. రెండోసారి ఈయన ఫోను చేసినా ఎత్తని పరిస్థితి.. దారిలో కనిపించినా, మొహం చాటేస్తారు.. మళ్ళీ ఏ పాలసీ తీసుకోమంటాడో అనే భయంతో..అలాగే ఈ పుస్తకాల విషయం కూడా..నాకు తెలిసినంతవరకూ తెలుగుపుస్తకాలు ప్రచురించి, అమ్ముకుని, లక్షలూ కోట్లూ సంపాదించినవారు, ఇదివరకటి రోజుల్లో ఉండొచ్చేమో కానీ, గత పదేళ్ళలోనూ చూసినజ్ఞాపకం లేదు.. పుస్తక ప్రదర్శనలు నిర్వహిస్తున్నారు.. నగరాల్లో పుస్తకాల దుకాణాలు కూడా ఉన్నాయి.. కాదనం.. కానీ, పుస్తకాలు కొని చదివేవారిని వేళ్ళల్లో లెక్కెట్టొచ్చు..అసలు పుస్తకపఠనమే  అటకెక్కేసింది.. ఒకానొకప్పుడు,  పెద్దపెద్ద ఇళ్ళుండేవి.. పైగా దాంట్లో కూడా స్టడీ రూమ్ము ఉండేది..గదినిండా అద్దాల బీరువాలూ, వాటినిండా పుస్తకాలూ అవీనూ.. నిండుగా ఉండేది. ఇప్పుడున్న ఎపార్ట్మెంట్లలో ,  భార్యాభర్త, ఇద్దరు పిల్లలకే సరిపోక, తల్లితండ్రులు కూడా చుట్టపు చూపుగానే వచ్చే ఈ రోజుల్లో, పుస్తకాలూ, అద్దాల బీరువాలూ సాధ్యమయే పనేనా?  ఇంట్లో అప్పటిదాకా ఉన్న పుస్తకాలకే ఠికాణాలేనప్పుడు, పుస్తకాలు కొనేదెవరు?

 అంతర్జాలం వచ్చి, e-books  ప్రాచుర్యంలోకి వచ్చాక, చాలామంది, Kindle  లో చదువుకోవడం సదుపాయంగా భావిస్తున్నారు.. ఎక్కువ స్థలం ఆక్రమించదూ.. కొంతమందనొచ్చు, తెలుగుపుస్తకాలు అంత ఎక్కువగా లేవని.. so what?  అంతర్జాలం లో కొన్ని వేల పుస్తకాలు అవీ తెలుగులో,pdf  రూపంలో లభ్యం అవుతున్నాయి, వివిధ రకాల సైట్లలో..ఆ పుస్తకాలు చదవడం పూర్తయాక డిలీట్ చేసేసుకున్నా అడిగేవాడు లేడు.. ఓ  External Hard Disk  తీసేసుకుంటే, వేలకొద్దీ పుస్తకాలు దాచుకోవచ్చు.. ఓపికున్నప్పుడు చదువుకోవచ్చు.. లక్షలూ, కోట్లూ ఖర్చుపెట్టి సినిమాలు నిర్మిస్తారు.. వాటిని పైరేటెడ్ విడియోలుగా తీసుకొచ్చినప్పుడు, నానా హడావిడీ చేసారు.. ఈ కరోనా ధర్మమా అని, సినిమాలు థియేటర్లలో చూసే నాధుడు లేక,  O T T  ల కి అమ్ముకుంటున్నారు కదా.. అలాగే పుస్తకాలు కూడా, ఎంత ఖర్చుపెట్టి అచ్చేయించారూ అన్నవిషయం ఎవరికీ పట్టదు.. చవకలో ఎక్కడదొరుకుతాయీ అన్నదే కొచ్చను…పైగా, కాగితం వాడకపోవడం మూలాన ఎన్ని చెట్ట్లు కాపాడేమో, పర్యావరణానికి ఎంత ఉపయోగపడితోందో అనే జ్ఞానబోధలు కూడా నచ్చినా నచ్చకపోయినా భరించాలి…

 ఇన్నేసి ఈతిబాధలుండగా, ఎవరిని ఉధ్ధరించాలని పుస్తకం అచ్చువేయడం చెప్పండి? పైగా ఈ కాగితాలకి కూడా ఓ  Shelf life  ఉంది.. కొంతకాలానికి రంగు మారుతుంది, అట్ట చిరుగుతుంది, కాగితం fragile  గా అయిపోతుంది.. అంతర్జాలం లో అదేదో ఈ రోజుల్లో  Cloud  లో save  అవుతాయిటకూడానూ.. అక్కడే పెర్మనెంట్ గా ఉండి, చదవాలనుకునేవారికి ఎప్పుడైనా అందుబాటులో ఉంటుందేమో కదూ…

ఈ పుస్తకాలు అచ్చేయించాక, తన స్నేహితులందరికీ సందేశాలు పంపి మొహమ్మాటపెట్టడం అంత అవసరమంటారా? హాయిగా ఓపికున్నన్నాళ్ళూ రాసుకోవడం, ఎవరైనా చదివారా సంతోషం.. చదవలేదూ .. ఎవరిష్టం వారిదని ఓ దండం పెట్టడం.. ఏమంటారు ?

బాతాఖాని-లక్ష్మిఫణి కబుర్లు… డిజిటల్ లైఫ్..

ఒకానొకప్పుడు , ఇంట్లో ఉండే పిల్లలు, ఏ వస్తువు కావాల్సినా, అదేదో ఎమజాన్నో , ఏమిటో దాన్నుండి  ఓ నొక్కునొక్కి తెప్పించేసుకోవడం చూసి, నోరు వెళ్ళబెట్టి చూస్తూండేవాడిని.. నాకైతే అసలు ఈ ఇంటర్నెట్టంతా ఆశ్చర్యమే.. కారుల్లో వెళ్తూంటే అదేదో  GPS  ట, దాన్నడిగితే హాయిగా దారి, డైరెక్షన్ అన్నీ చెప్పేస్తుంది.. పైగా ఏ ఊర్లో ఉంటే అక్కడేట పైగా.. ఎంతచెప్పినా , దారి తెలియకపోతే, ఏ కిరాణా కొట్టువాడినో, లేక మహా అయితే, ఏ పోస్ట్ మాన్ నో అడిగి తెలుసుకున్న శాల్తీనాయే.. మరి ఇలాటివన్నీ ఆశ్చర్యంగా ఉంటాయంటే, ఉండవూ మరి..?

 అలాగే పిల్లలు కూడా, ఏదైనా వస్తువు కావాలంటే, చటుక్కున online  లో ఆర్డర్ చేసేసి తెప్పించేసుకోవడం చూసి, చాలా రోజులు మింగుడుపడేది కాదు.. అంతా పాతచింతకాయ పధ్ధతులు నావి.. ఏదైనా వస్తువు కొనాలనుకున్నప్పుడు, దగ్గరలో ఉండే ఏ  Mall  కో వెళ్ళి కొనుక్కోవడమే సరైన పధ్ధతని ఓ వెర్రి నమ్మకం చాలా రోజులు.. అప్పటికీ పిల్లలు చెప్తూనే ఉండేవారు.. “ డాడీ పరవాలేదూ.. తీసుకున్న వస్తువు నచ్చకపోతే, తిరిగి ఇచ్చేయొచ్చూ.. అన్నా కానీ , నమ్మకం కుదరలేదు.. పైగా ఈ  online  లో వస్తువులకి అంతంత  Discounts  ఎందుకు  offer  చేస్తారూ అని ఓ అనుమానం.. నాసిరకమేమైనా అంటకడతారేమో అని.. నెలసరి సరుకులు కూడా, దగ్గరలో ఉండే ఏ  Mall  కో వెళ్ళే కొనుక్కోవడం, రిలయెన్స్ వాడైతే, హోం డెలివరీ చేసేవాడు.. గొడవుండేది కాదు..ఎప్పుడైనా దుకాణాలకి వెళ్ళినప్పుడు చూసేవాడిని..  చిన్నచిన్న నిక్కర్లువేసుకున్నవాళ్ళందరూ , ఏదో ఓ వస్తువు కొనడం, అదేదో స్కాన్ చేసి, డబ్బు కట్టేయడమూనూ.. ఏమిటో అర్ధమయేది కాదు..

 ఈ ఏడాది, ఉగాది దాకా బయటకు వెళ్ళేవాడిని కాబట్టి గొడవుండేది కాదు.. ఏదో కొనుక్కోవడం, డెబిట్ కార్డ్ తో పేమెంట్ చేసేయడం..ఈ కరోనా లాక్ డౌన్ ధర్మమా అని, ఉగాది నుండీ, అసలు అడుగే బయటపెట్టలేదాయే.. నా విషయం తెలుసుకాబట్టి, మా అబ్బాయి, కోడలు , ఓ రెండు నెలలకి సరిపడే సరుకులన్నీ తెప్పించేసారు, వాళ్ళతోపాటు మాక్కూడా..రెగ్యులర్ గా పాలిచ్చేవాడు, ఓ రోజొచ్చి, పాలకి మరొకరిని పరిచయం చేసాడు.. అదేదో  Bigbasketdaily  ట.. వాడు మొదట్లో బాగానే పోసి, తీరా లాక్ డౌన్ మొదలెట్టేటప్పటికి పాల పాకెట్ల సరఫరా ఆపేసాడు..  నెట్ లో వెదికితే, మరోడు దొరికాడు.. ఖరీదు కొంచం ఎక్కువే అయినా, మరో ఛాయిస్ లేక, వాడితో ఓ నెల లాగించాను.. ప్రతీరోజూ పొద్దుటే కిందకి, పువ్వులు కోసుకోడానికి వెళ్ళినప్పుడు చూసాను.. అతని వివరాలడిగితే చెప్పాడు.. అదేదో  App  ఉందని.. మొత్తానికి వాళ్ళదగ్గరే అప్పుడప్పుడు కూరలూ, శనివారం కొట్టడానికి  కొబ్బరికాయా .. తీసుకోవడం మొదలెట్టాను.. అలాగే, కిరాణా సరుకులకి , ఒకడూ.. మిగిలినవాటికి ఎమజానూ.. మొత్తానికి అడుగు బయటపెట్టకుండా, అన్ని సరుకులూ గుమ్మంలోకే తెప్పించుకోవడం ఓ రకంగా పూర్తిగా అలవాటైపోయింది.. అలాగే మందులకి కూడా, మా వీధిలోనే ఉండే., ఓ మెడికల్ షాప్ వాడితో ఎగ్రీమెంటూ.. నాక్కావాల్సిన మందులు  Whatsapp  చేయడం, మందులు  ఓ అరగంటలో రాగానే,  Paytm  లో డబ్బులు కట్టేయడమూ..

 ఇవేవో ఘనకార్యాలని కాదు చెప్తూంట.. ఈ తరం వారికి పేద్ద ఆశ్చర్యమేమీ కాదు.. “ బాయే హాథ్ కా ఖేల్ “ ఇలాటివన్నీ.. కానీ, నాలాటి ఓ అంటే ఢం రాని అర్భకుడు ఇలాటివి చేయగలిగానంటే, ఆశ్చర్యం వేస్తుంది.. ఈ రోజుల్లో టెక్నాలజీ ఎంతగా  User friendly  అయిపోయిందో కదూ..అసలు  feel good  ఎప్పుడనిపిస్తుందంటే. మా కాలం స్నేహితులు కొందరు అడిగినప్పుడు, ఈ వివరాలన్నీ చెప్పినప్పుడు.. వాళ్ళంటారూ .. “ మీకేమండీ పిల్లలని అడిగేసుంటారు కదూ..”  అంతేకానీ, ప్రయత్నిస్తే మనకి మనమూ నేర్చేసుకోవచ్చనిమాత్రం ఛస్తే ఒప్పుకోరు.. అప్పటికీ చెప్తూనే ఉంటాను, మా స్నేహితులకి.. ఏదైనా నేర్చుకోవాలీ అనే తపననేదుండాలి కానీ, నేర్చుకోవడం ఓ పేద్ద పనేమీ కాదు.. మనమేమీ  ఇప్పటివారిలాగ ప్రోగ్రామింగులూ, కోడింగులూ.. సింగనాదాలూ చేయాలా ఏమిటీ? ఏదో మనక్కవాల్సినవన్నీ, గుమ్మంలోకి తెప్పించుకోవడం, కావాల్సిన సినిమాలన్నీ హాయిగా చూడగలగడం,కావాల్సిన పుస్తకాలన్నీ సావకాశం గా చదువుకోవడమూ, పిల్లల పుట్టినరోజులకి online లో ఏ  Gift Voucheరో పంపడం, నేర్చుకుంటే చాలదా ఏమిటీ? ఈ మిగిలిన జీవితకాలంలో ఎవరిని ఉధ్ధరించాలనీ? మనకి మనాన్నీ, కట్టుకున్నమనిషినీ సుఖపెడితే చాలదూ ?

 ఒకానొకప్పుడు అసలు జీవితంలో ఇలాటివి సాధించగలనా అనుకునేవాడిని.. అక్కడికేదో సాధించేనని కాదు.. జీవితం హాయిగా వెళ్ళిపోడానికి ఈమాత్రం చాలని నా అభిప్రాయం..

ఇప్పుడు వచ్చిన టెన్షనేమిటంటే.. వచ్చేఏడాదికో, మరో ఏడాదికో అసలంటూ ఈ కరోనా తగ్గి, మనమంటూ బయట అడుగుపెట్టగలిగితే, ఇదివరకటిలాగ Malls  కీ, మామూలు దుకాణాలకీ వెళ్ళి షాపింగ్ చేయగలనా అని..ఇన్నాళ్ళూ అనుభవించినా, అనుభవిస్తూన్న ఈ “ సుఖాలు” ( అంటే బయటకి వెళ్ళడం, సామాన్లూ కూరలూ మోసుకురావడాలూ లేకపోవడం ..)  వదులుకోగలమా అని..  కిందటేడాద్దాకా, ప్రతీ ఏడాదీ నవంబర్ నెలలో  Life Certificate  కోసం బాంకుకి వెళ్ళాల్సిన అవసరం కూడా తీరిపోయింది ఈ ఏడాది..  IT Returns  ఎలాగూ  online  లోనే.. ఇంకెందుకూ బయటకి భజన చేయడానికా ..?

సర్వేజనా సుఖినోభవంతూ…

బాతాఖాని-లక్ష్మిఫణికబుర్లు–బాంకుల మొహం చూడక్కర్లేదుట…

 దేశంలో  అంతర్జాలం వచ్చి చాలాకాలమే అయింది.. ఉద్యోగాల్లో ఉండేటప్పుడు, ప్రెవేట్ రంగం మాటెలా ఉన్నా, ప్రభుత్వ రంగం లో కూడా, కంప్యూటర్ నేర్పడానికి, ఎన్నెన్నో ట్రైనింగులు ఏర్పాటు చేసేవారు.. కొన్ని యుగాలనుండి, ప్రతీదీ మాన్యువల్ గానే చేస్తూన్న కొంతమంది, ఉద్యోగస్థులకి ఇది నచ్చలేదు.. కారణం పెద్ద మరేమీ కాదనుకోండి.. వారి జ్ఞాపకశక్తి మీద వారికి నమ్మకమొకటి,  ఏ పనైనా, మరీ కంప్యూటరంత వేగంగా కాకపోయినా, కొంతలో కొంత తామూ ఫాస్ట్ గానే చేయగలమనే నమ్మకమనండి.. ఏదో.. మొత్తానికి ప్రభుత్వరంగంలో, చాలామంది, కంప్యూటర్ నేర్చుకోడానిక్కూడా ఇష్టపడేవారు కాదు..

భవదీయుడు కూడా ఆ జాతి వాడే…

చెప్పడానికి సిగ్గులేదా అనకండి.. 90 లలో నా  mindset  అలాటిదే మరి.. చిత్రం ఏమిటంటే, మా పిల్లలు కోరగా, వారికోసం 1993 లోనే ఇంట్లోకి కంప్యూటర్ తెచ్చిపెట్టాను.. అయినా ఒక్కమాటూ దానిమీద చెయ్యేస్తే ఒట్టు.. ఒకటి భయం.. అంత ఖరీదు పెట్టి ( ఆరోజుల్లో 20000/-) కొని, మరీ నా చేతుల్లో పాడైపోతుందేమో అన్న భయం..+ పైన చెప్పిన mindset.  నేను ఉద్యోగం చేసిన ఫాక్టరీలో , ఏడాదికి, ఫాక్టరీలో వివిధ శాఖల్లోకీ అవసరమైన కంప్యూటర్లు కొనే బాధ్యత కూడా నాదే..అయినా సరే.. కంప్యూటర్ ని ముట్టుకోలేదు.. ఉద్యోగం ఉన్నంతకాలమూ.. అలాటిది, ఓసారి రిటైరయిపోయిన తరవాత, మనస్థితి ఎలా ఎప్పుడు మారిందో చెప్పలేను కానీ.. ఈరోజున “ అంతర్జాలం “ లేకుండా ఉండలేనంతగా మారిపోయాను.అండుకనే అంటారేమో దేనికైనా టైము రావాలీ అని… అలాగని నేనేదో మీఅందరి లాగా ఏమీ  Tech savvy  అనిమాత్రం అనుకోకండి.. ఓ అంటే ఢం రాదు..ఏది కావాల్సినా గూగులమ్మని అడిగితే చాలని మాత్రం తెలుసు.. అది చాలదూ..?

  రిటైరయే ముందర పెన్షన్ ఎకౌంట్ తెరవడానికి వెళ్ళినప్పుడు.. అదేదో  నెట్ బాంకింగ్  కావాలా అని అడిగితే, ముందర మొహమ్మాటపడ్డాను.. ఏదో నెలకో రెండునెలలకో బాంకులకి వస్తే, పాత స్నేహితులని కలిసే అవకాశమూ ఉంటుందీ, పాస్ బుక్ ని అప్డేట్ చేసుకోవచ్చు కూడానూ అనుకున్నాను.. పెన్షన్ ఎకౌంట్ కి Cheque Book ఇవ్వను పొమ్మన్నారు.. చచ్చినట్టు  ATM  లో డబ్బులు తీసుకోవడం మొత్తానికి అలవాటయింది..లేకపోతే మొదట్లో, బాంక్ కి వెళ్ళడమూ, అక్కడుండే  withdrawl form  ని fill  చేసి రెండువైపులా సంతకం పెడితే, ఓ అరగంట పోయాక కాషియర్ పిలిస్తే, డబ్బులు ముట్టేవి.. అదేం కర్మమో కానీ, నా సంతకం లో ఎప్పుడూ తేడా వచ్చేది.. అందుకనే పోస్టాఫీసులో అసలు లావాదేవీలు పెట్టుకోనేలేదు,, వాళ్ళైతే ఈ సంతకాల విషయంలో బహు strict.. తేడావచ్చిందా అంతే సంగతులు..పాపం ఈ బాంకు వాళ్ళు బుల్లిబుల్లి తేడాలు పట్టించుకునేవారు కారు.. మొహం చూసి కూడా ఇచ్చేసేవారు.. ఏదో మరీ వీధినపడకుండా లాగించేసాను చాలాకాలం.

ఈ Netbanking  వ్యవహారానికొచ్చేసరికి,  కొన్ని బాంకులు, మనం ముందుపెట్టుకున్న  Password  ని . మన క్షేమం కోసమే ప్రతీ రెండుమూడు నెలలకీ మార్చమంటారు.. కానీ మా పెన్షన్ వాళ్ళు మరీ బలవంతపెట్టడం లేదు..ఏదో మొత్తానికి ఈ నెట్ బాంకింగ్ లో ఉండే సదుపాయాలు, ఉపయోగాలూ నేర్చేసుకుని, తెలియనివాటిని గూగులమ్మ ద్వారా తెలుసుకుని, కిందటేడాది వరకూ, బాంక్ కి ఏడాదికొక్కసారైనా  వెళ్ళే అవసరముండి వెళ్ళాల్సొచ్చేది.. తెలుసుగా పెన్షనర్ల “  Thద్దినం “ అంటే, బతికున్నట్టు ఋజువు కోసం. రిటైరయిన 14 సంవత్సరాలవరకూ , ప్రతీ ఏడాదీ, మా పాట్లు మావే..  నవంబర్ నెలొచ్చిందంటే చాలు.. పొలోమంటూ ఎక్కడెక్కడున్నవాళ్ళూ, ఎకౌంటున్న బాంకు  దారి పట్టడం.. అదో పేద్ద మేళా లా ఉండేది.. ఓ ఫారం నింపడం, తరవాత్తరవాత ఆధార్ కార్డ్ వచ్చాక, దానికో OTP,  లింక్ చేసిన మొబైలూ.. వగైరాలతో గత 4-5 ఏళ్ళూ జరుగుతోంది.మధ్యమధ్యలో hiccups  కూడా వచ్చాయనుకోండి, ఏదో లేట్ గా సబ్మిట్ చేసానని ఓసారీ, సిస్టం లో update  చేయడం మర్చిపోయామని ఓసారీ.. పెన్షన్ ఆలశ్యమైన సందర్భాలూ ఉన్నాయి…ఈ ఏడాది కరోనా ధర్మమా అని, బయటకు వెళ్ళే వీలేలేదూ.. పైగా ఎవడిని చూసినా సీనియర్ సిటిజెన్లే..  SBI  వాళ్ళు పైనుంచి, ఎన్నో ఎన్నెన్నో సదుపాయాలున్నాయని ప్రకటనలైతే చేస్తారు.. కానీ చివరకొచ్చేసరికి ఏమీ ఉండవు.. ఏమిటయ్యా విషయమూ.. పేపర్లో చదివానే అనండి.. మాకింకా ఆర్డర్స్ రాలేదనడం.. ఎందుకొచ్చినగొడవా,, ఆ Thద్దినం పెట్టకపోతే , మనకి పెన్షనుండదనే భయంతో , బాంకుకి వెళ్ళేవాడిని..మొత్తానికి ఈ ఏడాది, ఇంట్లోనే కూర్చుని , అదేదో ఆధార్  Biometric proof  ఉంటే చాలూ అన్నారు.. పైగా డిశంబర్ 31 దాకా పెంచారు శుభం. ఆ పనేదో కానిచ్చి, మొత్తానికి ఆ జీవన్ ప్రమాణ్ ఐడి పంపిన, నాలుగు రోజులకి, మొత్తానికి నేను బతికున్నట్టు ఒప్పుకున్నారు..

చెప్పొచ్చేదేమిటంటే.. పై ఏడాదినుండీ, బాంకుల మొహమే చూడక్కర్లేదూ.. ఇప్పుడు నాకొచ్చే రొక్క రూపేణా ఆదాయమైతే లేనేలేదూ.. ఉన్నదేదో హాయిగా online  లోనే చేసేసుకోవచ్చు..ఒకటా రెండా.. 57 సంవత్సరాల అనుబంధం ఈ బాంకులతో, ఏదో కారణం తో వెళ్ళాల్సొచ్చేది.. అలాగే పోస్టాఫీసులూనూ..

బాతాఖాని – లక్ష్మిఫణి కబుర్లు… అనుభవాలే అసలు పాఠాలు…

సమాజంలో రకరకాల మనుషుల్ని చూస్తూంటాము.. ఒక్కోరిది ఒక్కోరకం..కొంతమంది కి అందరితోనూ, స్నేహం చేయాలనుంటుంది.. సాధ్యమైనంతవరకూ అవకాశం ఉన్నప్పుడల్లా, అందరితోనూ మాట్టాడుతూంటారు.. అవతలివారు స్పందించారా సరే.. లేకపోతే తనే సద్దుకుపోతాడు.. పోనీ.. ఇష్టం లేదేమో… అనుకుని. ఎవరైనా పలకరించడం పాపం, ఏమీ దాచుకోకుండా, అవతలవాడు అడిగినా అడక్కపోయినా, తనకి తెలిసిన విషయాలు లొడలొడా వాగేస్తాడు.. ఏదో “ భోళా మనిషి “ అని సంఘంలో పేరు రావొచ్చేమో కానీ, లాభాలకంటే, నష్టాలే ఎక్కువ..ఛాన్సు వచ్చినప్పుడు, అవతలివాడు లౌక్యం తెలిసినవాడైతే, ఈ భోళా మనిషి పేరు ఎడాపెడా ఉపయోగించేసి, ఈయనకి చెడ్డపేరు తెస్తాడు.. పైగా ఈ పెద్దమనిషి పేరు వాడితే, ఓరకమైన  authenticity  కూడా వస్తుంది ఈయనకున్న రెప్యుటేషన్ మూలాన.. చివరకి చెడేదెవరూ? ఈ పెద్దమనిషే… ఏదో పుణ్యానికి వెళ్తే పాపం ఎదురయిందిట.. పోనీ, అలాటి చేదు అనుభవం వచ్చాకైనా, స్వభావం మార్చుకుంటాడా అంటే.. అబ్బే.. అలాటిదేమీ ఉండదు.. పుట్టుకతో వచ్చిన బుధ్ధి పుడకలతోనే పోతుందిట.. వీళ్ళకి మరో గుణం ఒకటుంది..   ఈ రోజుల్లో , చాలామంది “ఎవరికివారే యమునా తీరే “ అనుకుంటూ, తమ సంబంధీకులు కానీ, సగోత్రీయులు కానీ, ఒకే ఇంటిపేరువారు కానీ.. ఇలా ఎవరితోనూ సంబంధబాంధవ్యాలు తెలుసుకోడానికి కూడా ప్రయత్నించడం లేదు వివిధ కారణాలవలన.. అలాటి పరిస్థితుల్లో, ఏ పుణ్యాత్ముడో, పాపం నడుం కట్టుకుని ఓ వంశవృక్షం తయారీలో పడి, తనకున్న సాధనాలతో, అందరినీ సంప్రదించి, మొత్తానికి ఓ పేద్ద జాబితా  తయారుచేస్తాడు.. ఈ బోళా మనిషికి ప్రాణం లేచొస్తుంది.. ఇన్నాళ్ళూ, తన దగ్గరి చుట్టాలు ఎక్కడున్నారో తెలియని పరిస్థితి.. కానీ ఇప్పుడు ఈ వంశవృక్షం ధర్మమా అని, తెలుస్తాయి..తన తరం వారికి ఫోనుచేసి, క్షేమసమాచారాలడిగి సంతోషిస్తాడు.. అక్కడితో పోనీ ఆగుతాడా? అబ్బే.. తనుపలకరించిన వాడి తరవాత తరం వాడిని పలకరిద్దామని తపన. ముందు తన స్వపరిచయం చేసుకుంటూ, తన ఫోను నెంబరు కూడా పెడతాడు.. పైగా నీతో మాట్టాడాలనుందీ.. అంటూ సిగ్గు విడిచి మెసేజ్ కూదా పెడతాడు.. ఈ మెసేజ్ కి జవాబుగా, ఫోను మాట దేవుడెరుగు, కనీసం మెసేజ్ కి జవాబుకూడారాదు…అప్పటికీ ఈ ఫోన్ల భాగోతం విని విని, ఇంటావిడ అడిగేస్తుంది కూడానూ.. “ ఏమండీ.. మీరు ఇంతంత పూసుకుని, అభిమానంతో ఫోన్లు చేస్తున్నారే.. ఆ లిస్ట్ లో ఉన్న మీ చుట్టాలొక్కరైనా మీకు ఫోను చేయడానికి ప్రయత్నించారా పోనీ…”.. నిజం చెప్పాలంటే దీనికి జవాబు లేదు ఈ పెద్దమనిషి దగ్గర.. ఏదో సమర్ధించడానికి , “ పోనిద్దూ అందరూ అలాగే అనుకుంటే ఇంక సంబంధాలేం నిలుస్తాయీ..” ..

ఇంటావిడకూడా ఈ వెర్రిమనిషిని చూసి జాలి పడుతుంది. సంబంధబాంధవ్యాలు అటకెక్కాసాయంటే మరి ఇదే ముఖ్యకారణం.. ఈ రోజుల్లో చుట్టపక్కాలగురించి తరవాతి తరం వారికి తెలియదు, తెలుసుకోడానికి ప్రయత్నించినా స్పందనకూడా ఉండకపోవడం ఓ దౌర్భాగ్యం.

    మరికొందరు.. అసలు నోరువిప్పితేనే పాపమన్నట్టుంటారు.. తమంతట తాము పలకరించరు.. మరొకరు పలకరించడానికి ప్రయత్నించినా.. ముభావంగా ఉండి, మొహం ముటముటలాడించుకుంటారు.. అవతలివాడికి, చెప్పకుండానే, బాడీ లాంగ్వేజ్ ద్వారా చెప్తారు.. వీళ్ళ సంగతి బెస్ట్.. లేనిపోని టెన్షన్లు పెట్టుకోరు.. ఎవడెలాపోయినా పట్టించుకోరు.. తను సుఖంగా ఉంటే చాలు..అవసరానికి చెయ్యందించేవాడు ఒక్కడూ ఉండడు ఇలాటివారికి.. మరాఠీ లో “ ఏక్ థా జీవ్ సదాశివ్ “ అంటారు ఇలాటివారిని..

  మరో రకం ఉంటారు.. బహు ప్రమాదం వీరితో.. సొసైటీలో ఓ పేద్ద ఇమేజ్ .. ఆయనకేమిటిలెండి.. “ నిండుకుండ లాటివాడు “ అంటారు.. తనంతట తాను, ఒక్క విషయం పంచుకోడు అవతలివారితో,, సమాచారం ఎలా లాగుదామా అనే తాపత్రయమే ఎక్కువ.. అవతలి వాడు బోళా మనిషైతే, ఈయనకి పండగే పండగ..పురెక్కించి వదిలితే చాలు.. లొడలొడమంటూ, అడిగినవాటికీ, అడగనివాటికీ, అడగబోయేవాటికీ కూడా సమాధానాలు చెప్పేస్తాడు.. కీ ఇచ్చి వదిలేసిన మర బొమ్మలాగ… పోనీ అవతలాయన ఇన్నేసి విషయాలు చెప్తున్నాడే, మనంకూడా ఏదో చెప్తే బావుంటుందేమో అన్న ఆలోచనకూడా రానీయడు.. ఏమో, ఈయనతో అన్నీ చెప్పేస్తే రేపెప్పుడో సహాయం అడిగితే.. వామ్మో.. ఏదో ఇలాగే బావుందనుకుంటాడు కానీ, ఛస్తే తనకి తెలిసినది మాత్రం మరొకడికి తెలియనీయరు..  మళ్ళీ ఓ పేద్ద ఇమేజీ.. పాపం అన్నీ ప్రశాంతంగా వింటారూ.. అవసరమైనదానికి మాత్రమే స్పందిస్తారూ.. అంటూ.. అదొక టైపు స్వభావం..ఇలా అవతలివారిద్వారా సేకరించిన సమాచారం, (ఇందులో స్వంతంగా పరిశోధించిందేమీ ఉండదు ) అక్కడకి అంతా తనకే తెలుసున్నట్టు ప్రవర్తించడం.. వీళ్ళని  so called  “ మేధావులు “ అంటారు..ఈ రోజుల్లో ఎక్కడ చూసినా వీళ్ళే…సమాజంలో ఓ పేద్ద పేరూ,  “ అవతలివారు చెప్పేది శ్రధ్ధగా వినడం వీరికున్న ఓ సుగుణం..మధ్యలో మాట్టాడరు.. పూర్తిగా విన్న తరవాతే అవసరమైనదానికి మాత్రమే స్పందిస్తారూ.. “ అని.. అసలు విషయమేమిటంటే, అవతలివాడు మాట్టాడేదాని గురించి, ఈ “ మేధావి “ అసలు అవగాహననేదే లేదు.. అలాగని తేలిపోతే, ముందరే తేలికైపోతాడు..అందుకనీ ఆ వేషాలన్నీ..తెలుసుకోవాలనుకున్నవన్నీ తెలిసేసుకుని ఓసారి “ ఓహో.. అలాగా ..” అంటూ తలూపితే చాలు.. తను ఏర్పరుచుకున్న ఇమేజ్ కి ఎటువంటి భంగమూ రాదు… ఇలాటి విషయాలు తెలుసుకోదానికి, ఏవేవో మనస్థత్వశాస్త్రం లో పరిశోధనలూ, ఔపోసనలూ అక్కర్లేదు.. జీవితం నేర్పే పాఠాలు చాలు … పైసా వసూల్…

బాతాఖాని-లక్ష్మిఫణి కబుర్లు … కంఠశోష..

 ఈ కరోనా ధర్మమా అని,  ఈ ఏడాది ఉగాది ముందరనుంచీ , బయటకు అడుగుపెట్టలేదు… పిల్లలతో కలిసి ఉన్నవారికి ఎటువంటి సమస్యా లేదు. కానీ, పిల్లలు పరాయి దేశం లోనో, పొరుగూరిలోనో ఉంటే ఎలా ? నిత్యావసర సరుకులు, ఈ కరోనా వచ్చిన ప్రారంభంలో, ప్రభుత్వాలు, కొందరు సమాజ సేవకులూ , నెలకి సరిపడా సరుకులు ,ఇళ్ళకి డైరెక్ట్ గా పంపిణీ చేసారు.. అలాగని దేశమంతా చేసారనుకుంటే పొరపాటే..ఏవో కొంతమందికే అలాటి అదృష్టం వరించింది.. మామూలుగానే ఇక్కడ కూడా  “  Vote Bank Politics “  రంగంలోకి వచ్చింది.. ఏదో  ముందర  BPL వాళ్ళకన్నారు, తరవాత “ వలస కూలీలకి “ అన్నారు..

ఏ క్యాటగిరీకీ చెందని , మధ్యతరగతి వారిని, అక్కడక్కడ తప్ప, ఎవరూ పట్టించుకోలేదన్నది నిజం  .. ఏవిషయంలో చూసినా, మధ్యతరగతివారే ఎటూకాకుండా పోతూంటారు.. ప్రభుత్వ రాయితీలకి అనర్హులు ( గవర్నమెంట్ వారు పెట్టిన  eligibility  ధర్మమా అని ), పోనీ, పంపిణీ చేస్తూన్నప్పుడు , క్యూలో నుంచుందామా అనుకుంటే, నామోషీ ( మధ్యతరగతి  false prestige),  “ఎవరైనా ఏమైనా అనుకుంటారేమో” Syndrome..ఇలా ఎందుకూ పనికిరాకుండాపోయారు..

  ఈరోజుల్లో ఉద్యోగాలు చేస్తూన్నవారికి, నిత్యావసరసరుకులు తెప్పించుకోవడంలో, అంత ఇబ్బంది ఎదురవలేదు.. కారణం.. ఎప్పటినుంచో ఏది కావాల్సినా  Online  లోనే  order  చేసి క్షణాల్లో తెప్పించుకోవడం అలవాటే కాబట్టి..మొదట్లో బయటి హొటళ్ళు కూడా బంద్ గా ఉండడం మూలాన, తిండి పదార్ధాలు—పిట్జాలు, సబ్ వేలూ.. లాటివి కుదరలేదు.. ఎలాగోలాగ నిత్యావసర సరుకులు తెప్పించుకుని, మొత్తానికి, భార్యాభర్తలిద్దరూ శ్రమపడి, కానిచ్చేసారు.. ఇదివరకటిలాగ కాదు కదా, అందరూ  Work from Home , చదువులతో సహా…తల్లితండ్రుల మాటెలా ఉన్నా, పిల్లలకోసమైనా ఏదో ఒకటి వండిపెట్టాలేకదా.. ఈ సందర్భం లో, పిల్లల్ని చూడ్డానికి పొరుగూరునుండి, వచ్చిన తల్లితండ్రులు , కరోనా ధర్మమా అని చిక్కడిపోయారు… ఏదో కొడుకు/ కూతురు దగ్గరున్నామని సంతృప్తి తప్ప, పెద్దగా ఒరిగిందేమీ లేదు.. బయటకు వెళ్ళడానికి వీలులేదూ, ఇంట్లో కొత్తగా మరో బాధ్యత—మనవలు, మనవరాళ్ళ బాగోగులు చూడ్డం.. వాళ్ళ తల్లితండ్రులేమో ఆఫీసు పనిమీద ఉంటారు కాబట్టి.. రైళ్ళ రాకపోకలు, రవాణావ్యవస్థా  మధ్యలో పునరుధ్ధరించారు.. పోనీ , స్వగ్రామం వెళ్ళిపోదామా అనుకున్నా, పిల్లలు ససేమిరా వెళ్ళనీయరు.. అంతదూరం వెళ్ళి ఏం చేస్తారూ? మీకేమైనా జరిగితే , మాకు రావడానికి వీలుపడదాయే.. కష్టమో నిష్టూరమో ఇక్కడే ఉండండీ.. అనేస్తారు పిల్లలు.. అదీ నిజమే కదా, నాకు తెలిసిన చాలా సందర్భాల్లో, తండ్రి స్వర్గస్థులయినా, వెళ్ళలేకపోయారు.. పొరుగూరు మాట దేవుడెరుగు, ఉన్న ఊళ్ళోనే ఉంటూ, అంతిమ సంస్కారాలు కూడా చేయలేకపోయారు కొందరైతే..విదేశాల్లో ఉండేవారు రాగలరని ఆశించడం కూడా అనవసరం.. అంత తీవ్రంగా ఉంది పరిస్థితి ఇప్పటికీ..

 ఒకవైపున చెప్తూనే ఉన్నారు, అదేదో వాక్సీన్  వచ్చేదాకా, మొహానికి  mask, social distancing  మాత్రమే గతీ.. అని.. ఆ వాక్సీన్ అసలంటూ వస్తుందా, వస్తే ఎప్పటికీ అన్నది ఆ దేవుడికే తెలియదు.. పైగా ఈ కరోనా కి స్వ పర అంటూ తేడాలేదు..  Universal Brotherhood  లాగ అమెరికా ప్రెసిడెంట్ తో సహా, ఎంతోమంది దేశాధినేతలు,రాజకీయనాయకులు,  so called  సెలెబ్రెటీ లని కూడా వదల్లేదు.. ఈ గొప్ప గొప్పవాళ్ళందరూకూడా, సామాన్య ప్రజానీకం కంటే  more hygienic safe and secure environment  లోనే  కదా ఉంటున్నదీ.. మరి వారికి ఎలా తగిలిందిట? దేనికీ రేషనల్ సమాధానం మాత్రం లేదు..

ఒకవైపున కరోనా మహమ్మారి సరిపోదన్నట్టుగా, తెలుగు రాష్ట్రాల్లో ఈమధ్యన వచ్చిన విపరీతమైన వర్షాలూ, వరదలూ.. హైదరాబాదు నగరాన్ని ఓ కుదుపు కుదిపేసింది..  As usual  గట్టిగా వర్షాలొస్తే, నీళ్ళు బయటకి వెళ్ళడానికి దారిలేక , ఇళ్ళల్లోకి ప్రవహిస్తాయి.. ఇలా జరిగినప్పుడల్లా,  Usual, ever green బహానా..  unauthorized encroachments .. అందరికీ తెలిసిందే ఈ విషయం.. అయినా సరే వరద ఉన్నంతకాలమూ, మీడియా వారికి ఓ కాలక్షేపం.. రాజకీయనాయకులకైతే ఒకరినొకరు దుమ్మెత్తిపోసుకోవడంతోనే సరిపోతుంది..  ఓ మినిస్టరెవడో , మూతికి గుడ్డలు కట్టుకుని రావడం, అక్రమ కట్టడాలు ఇదిగో కూల్చేస్తున్నాం.. అదిగో కూల్చేస్తున్నాం అంటూ పేద్ద పెద్ద ప్రకటనలూ, మీడియా కవరేజీ.. అదేదో సినిమా సెట్టింగ్ లాటిదాన్నీ కూల్చేస్తూన్న విడియోలూ… బలే entertainment  లెండి.. ఇలా అంటున్నందుకు క్షమించాలి.. ఓవైపున ప్రజలకి అంత కష్టం వస్తే అది మీకు  entertainment  లా కనిపిస్తోందా అని కోప్పడకండి..నిజంగా జరుగుతున్నదదే.. ఈ ప్రకటనల ధర్మమా అని జరుగుతున్నదేమంటే, అక్రమ కట్టడాల యజమానులకి, కోర్టులకి వెళ్ళి Stay  తెచ్చుకోదానికి కావాల్సినంత టైము దొరుకుతోంది..అసలు ఇలాటివి కట్టిందెవరుట? మన రాజకీయనాయకులే.. ఒకడు అధికారంలో ఉన్నప్పుడు,మరో రాజకీయనాయకుడికి అన్యాయం జరగనీయరు ఈ దౌర్భాగ్యులు.. “ నా వీపు నువ్వు గోకూ.. నీ వీపు నేను గోకుతానూ..” ఇద్దరం మజా చేద్దాం.. that’s the bottomline for this drama.  పైగా వరదలొచ్చిన ప్రతీసారీ.. అది ఏ నగరమైనా సరే ఇదే  Screen play  చూస్తున్నాము.. ఎన్నో ఏళ్ళనుంచి.. వీటినుంచి విముక్తి పొందడం చాలా కష్టం.. నిన్న టీవీ లో ఒకన్యూస్.. హైదరాబాదు లో వరదబాధితుఅలకి ఇస్తూన్న 10,000 రూపాయలలో, సగం, లోకల్ లీడర్స్ నొక్కేస్తున్నారుట.. ఓ విషయం అర్ధమవదూ.. జనాలకి బ్యాంక్ ఎకౌంట్లు తెరిచారని , ఎప్పుడో విన్నాము.. అందులోకి నగదు బదిలీ చేయొచ్చుగా, మరీ లిక్విడ్ కాష్ ఇవ్వాలా?  ఏమో లోగుట్టు పెరుమాళ్ళకే ఎరుక..

 Life goes on…

బాతాఖాని-లక్ష్మిఫణి కబుర్లు.. నెలలు నిండుతున్నాయంతే…

కరోనా మహమ్మారి వచ్చిచాలా రోజులయింది కదూ.. అటూ ఇటూ చూస్తూ అప్పుడే ఏడు నెలలు నిండి , ఎనిమిదో నెలలోకి ప్రవేశించేసాము.. ఎప్పటికి విముక్తి కలుగుతుందో ఆ భగవంతుడికే ఎరుక. బయటకు వెళ్ళాలంటే భయం కంటే, పిల్లలని శ్రమపెట్టడం ఇష్టం లేకపోవడమే ముఖ్యకారణం.. 70 ఏళ్ళు దాటిన వారు ఎక్కువ vulnerable అంటారు ఏమో.. ఓరకంగా జీవితంలో అనుభవించాల్సినవన్నీ అనుభవించేసినట్టే.. మంచి, చెడూ కూడా.. పిల్లలు వారి పిల్లల బాగోగులు చూసుకోవడంలో బిజీ గా ఉన్న సమయంలో, మధ్యలో, మనం బయటకి వెళ్ళి, ఈ కరోనా అంటించుకుని వస్తే, మన మాటెలా ఉన్నా, పాపం పిల్లలకి లేనిపోని ఇబ్బంది..మనమీద శ్రధ్ధపెట్టకుండా ఉండలేరాయే.. అలాగే తమ భార్యాపిల్లల బాగోగులుకూడా ముఖ్యమే కదా.. అందుకే ఇలాటి విపత్కర పరిస్థితుల్లో, పెద్దవారు, బయటకు అడుగెట్టకుండా ఉండడమే, వాళ్ళు తమ పిల్లలకి చేయగల సహాయం.. మణులూ, మాణిక్యాలూ ఇవ్వక్కర్లేదు.. ఈమాత్రం హాయం చేసినా చాలు…

మావరకూ మేమైతే ఈ ఏడాది ఉగాదినుండీ, బయటకు అడుగుపెట్టలేదు.. అదృష్టం కొద్దీ, పిల్లలిద్దరూ కూడా పూణే లోనే ఉండడం చాలావరకూ నయమే అనిపిస్తోంది. మొదటి రెండు వారాలూ, అబ్బాయి, కోడలూ, వాళ్ళకి కావాల్సినవి తెప్పించుకుంటూ, మాకు కూడా తెప్పించేసారు.. ఏదో మొట్టమొదట్లో చెప్పినట్టు ఓ నెలా, రెండు నెలల్లో ఈ హడావిడంతా పూర్తవుతుందనే అనుకున్నాము… అబ్బే అలాటి లక్షణాలేవీ కనిపించలేదు.. ప్రతీ రోజూ,, టీవీ ల్లో, అవేవో Election Results చెప్పినట్టుగా.. ఇంతమందికి కరోనా వచ్చిందీ, ఇంతమంది మరణించారూ అనే వార్తలు వింటూనే గడిపాము.. ఈ మధ్యలో బాగా తెలిసినవారూ, సన్నిహితులూ, ఫాక్టరీలో కలిసి పనిచేసినవారూ ఎంతోమంది కరోనా బారిన పడి, కోలుకోలేకపోయారు.. అలాగని వారేమీ వయసు ఉడిగిపోయినవారు కూడా కాదు.. ఇంకా సర్వీసులోనే ఉన్నవారు..

ముందుగా టీవీ లో వార్తలు వినడం / చూడ్డం మానేసాక ఒకరకమైన relief.. ఏమిటేమిటో చెప్తారు.. ఎవరిని నమ్మాలో తెలియదు.. అదేదో Vaccine ఇదిగో వచ్చేస్తోందీ, ఇదిగో వచ్చేసిందీ అనే వారే…. మాకు దగ్గరలోనే ఒక COVID Hospital ఒకటుంది.. ప్రతీరోజూ Ambulance ల హరన్లు మాత్రం ఏమీ తగ్గలేదు.. బయటకు వెళ్ళి ఎవరినీ ఉధ్ధరించడం మాట దేవుడెరుగు కానీ, ఇళ్ళల్లోనే ఉంటే మాత్రం, పిల్లల్ని ఉధ్ధరించినట్టే.. ఎనిమిది నెలలవుతోంది బయటి వాతావరణం ఎలా ఉందో చూసి? అయినా కొంపలేమీ మునిగిపోలేదుకదా.. ఉద్యోగాలు చేసేవారు పాపం వెళ్ళక తప్పడం లేదు.. తగు జాగ్రత్తలైతే తీసుకుంటున్నారు.. చదువులైతే మొత్తం online అయేపోయాయి.. ఎంతవరకూ ఉపయోగపడ్డాయో.. పడతాయో రాబోయే కాలం లోనే తెలుస్తుంది.. ఓ కరోనా వచ్చిన కొద్ది నెలలకే, కొంతమంది నాయకులు, కుండబదలు కొట్టినట్టుగా చెప్పనే చెప్పారు.. ఇప్పుడిప్పుడే దీనికి వాక్సీను రాదూ, దీనితో మనం సహజీవనం చేయాల్సొస్తుందీ అని… కానీ చాలామంది కొట్టిపారేసారు.. చివరకి జరిగినదేమిటో చూస్తూనే ఉన్నాము..

మనదేశంలో ఎటువంటి విపత్తునైనా సరే , రాజకీయనాయకులు వారికి అనువుగా మార్చేసుకుంటారు.. రాబోయే బీహార్ ఎన్నికల ప్రచారంలోకూడా జరుగుతున్నదదే.. చివరకి అమెరికా ఎన్నికల్లో కూడా ఇదే పరిస్థితి….అదేదో Vaccine ఆగస్ట్ కి వచ్చేస్తుందన్నారు.. అగస్ట్ వెళ్ళి రెండునెలలవుతోంది.. అతా పత్తా లేదు.. రోజుకో ప్రకటన.. అవేవో ట్రయల్స్ జరుగుతున్నాయీ అంటూ.. అసలు ఇలాటి false hopes ఇచ్చి ప్రజలని ఎందుకు మభ్యపెడతారో అర్ధం కాదు…

Life goes on…

బాతాఖాని- లక్ష్మిఫణి కబుర్లు- అడగందే అమ్మైనా పెట్టదు…

సాధారణంగా  సామాన్య ప్రజానీకానికి, ప్రభుత్వోద్యోగులు అదీ అధికారమున్న ఆఫీసర్లు, ఎవరి గురించీ పట్టించుకోరూ అనే అభిప్రాయం చాలా మందిలో ఉండడం చూస్తూంటాము. కానీ, నా అనుభవం మాత్రం దీనికి పూర్తిగా విరుధ్ధం..

మా ఇంట్లో, ఒక  BSNL Broadband, 2 JIO LIFE   ఉన్నాయి.. ఇన్నున్నప్పుడు, ఇంటర్నెట్ కి లోటేముందీ అనుకోవచ్చు..మా సొసైటీలో  Jio signal  అంత బాగా రాదు..ఆ డాంగిల్ లను, ఓసారి కిటికీ తెరిస్తేనే కానీ, సిగ్నల్ పట్టుకోదు.. అది కూడా వచ్చేప్రాణం పోయే ప్రాణమూనూ..

  ఉండేదిద్దరం.. నేనూ, నా భార్యానూ..తనకో ఫోనూ, ఓ ఐపాడ్డు.. నాకు రెండు ఫోన్లూ, ఓ టాబ్బూ( నా పుట్టిన రోజుకి మా అబ్బాయి గిఫ్ట్ చేసింది) నూ..ఇవి కాకుండా నా డెస్క్ టాప్పూ, లాప్ టాప్పూ… లిటుకులిటుకుమంటూ ఉండే ఇద్దరికీ ఇన్నేసి గాడ్జెట్లు అవసరమా అనకండి.. ఎవరికి వారే స్వాతంత్ర ప్రతిపత్తీ..తన ఐపాడ్ కీ, నా టాబ్ కీ  “ప్రాణాలు” ( అంటే  sim card)  లేవు.. అందుకని బ్రాడ్ బాండ్ మీదే ఆధారం.. జియో సిగ్నల్ రాకపోవడం మూలాన, మొత్తం అన్నిటికీ ప్రాణ ప్రతిష్ఠ చేయడానికి, మా  BSNL Broad Band  మాత్రమే దిక్కూ.. మర్చేపోయాను నా పుట్టినరోజుకి, అల్లుడు, అమ్మాయీ గిఫ్ట్ చేసిన  LG Smart TV  ఒకటీ ..  Amazon, Netflix etc  లు చూసుకోడానికి.. దానిక్కూడా ప్రాణదాత మళ్ళీ ఈ  BSNL Broadban డే..అప్పటికీ ఇన్నాళ్ళూ రోజూ  5 GB Plan.. పాపం ఎన్నిటికని ప్రాణదానం చేస్తుందీ అది మాత్రం? రాత్రి 7.30  అయేసరికి  “ you exhausted your daily quota.. if you want regular speed top up your plan “  అంటూ మెసేజ్ లు..

సాయంత్రానికే పరిస్థితి ఇంతలా దిగజారిపోతే , ఇంకా నాలుగ్గంటలు మెళుకువగా ఉంటానే మరెలా? అదేదో వాడడగిన  Top up  చేసుకుంటూ పోతే  వచ్చే నెలసరి బిల్లుకి అంతుండదు.. ఇదివరకోసారి ఇలా చేసుకుంటూ పోతే ఆ బిల్లు వెయ్యిన్నరొచ్చింది.. అప్పటినుండీ వాడిచ్చిన  options  లో decline  నొక్కడం మొదలెట్టాను.. ఇంక బ్రాడ్ బాండ్ స్పీడ్ పాసెంజరు బండిలా నడుస్తుంది.. ఊరికే గిర్రుమని తిరుగుతుంది కానీ, ఒక్కటీ ఓపెన్ అవదు. ఇలా కాదూ , పోనీ అసలు ప్లానే అప్ గ్రేడ్ చేసేస్తే గొడవే ఉండదుగా అనుకుని, BSNL postpaid plan  లు చూస్తే, అదేదో 300 GB Plan  ఒకటి బావుందనిపించింది.. నెలకి 300 GB  దీనికి  Daily quota  లేదు.. నెలసరే.. బిల్లు కూడా  వెయ్యి లోపు.. దీన్ని బయటకు వెళ్ళకుండా ,  Tariff  మార్చడం ఎలా అని గూగులమ్మని అడిగితే, ఏదో చెప్పింది.. అదేదో  bsnl selfcare  లో లాగిన్ అవుతే పనవుతుందని.. ప్రయత్నం చేసా కానీ అవలేదు.. సరే అనుకుని వాళ్ళ helpline  కి ఫోను చేసి అడిగితే.. అస్సలు  online  లో కుదరదూ,  exchange  కి వెళ్ళి చేయించుకోమన్నారు.. 100 రోజులనుండి, లాక్ డౌన్ ధర్మమా అని బయటకు వెళ్ళకుండా ఉన్నానూ, ఇప్పుడు ఈ మాయదారి బ్రాడ్ బాండ్ కోసం బయటకు వెళ్ళడం ఇష్టం లేదు..

 అలా కాదనుకుని, మేముండే  exchange  కి ఫోను చేస్తే, ఎవ్వడూ ఎత్తడూ.. ఇంక ఇదికాదనుకుని, నెట్ లో మా పూణె రీజియన్ కి Broadband i/c  DGM/AGM  ఎవరా అని వెదికితే మొత్తానికి దొరికాయి వారి నెంబర్లు.. వారి ఆఫీసు  landline  కి ఫోను చేస్తే ఎవ్వరూ ఎత్తలేదు.. ఇలాక్కాదని వారి మొబైల్ కి ఫోను చేస్తే, ఆయనెవరో పాపం ఎత్తారు… మీరు ఫలానాయేనా అంటే అవునన్నారు.. మీరు  BSNL DGM  కదా అంటే, ఆయనన్నారూ..ఒకానొకప్పుడూ.. ఇప్పుడు రిటైరయానూ అనడంతో ఆయనకి  sorry చెప్పి ఫోను పెట్టేస్తూంటే, ఆయనే అడిగారు పనేమిటీ అని.. వివరాలు చెప్తే, నన్ను  hold  లో పెట్టి, ప్రస్తుతం పూణె లో ఆ పోస్ట్ లో ఉండే ఆఫీసర్ మొబైల్ నెంబరిచ్చి, ఆయనకి ఫోను చేస్తే పనవుతుందీ అని చెప్పగా, ఓ పావుగంట తరవాత ఆయనకి ఫోను చేస్తే, పాపం ఆయనకూడా వివరాలు అడిగి, తనకి పంపమంటే, ఆయన  Whatsapp  లో పంపాను.

 ఓ గంట తరవాత నా  landline  లో ఫోనూ.. నేను  BSNL నుండి మాట్టాడుతున్నానూ.. మా  boss  కి ఎందుకు ఫోను చేసారూ.. మీ  exchange  కి చేస్తే సరిపోతుందిగా , అంటే ఆప్రయత్నాలన్నీ విఫలమయితేనే, మీ  boss  కి చేసానూ, అని చెప్పగానే ఆ అమ్మాయి , ఓ నెంబరిచ్చి ఫోనుచేయమంది.. ఓ పావుగంట పోయాక నేను ఫోను చేయగానే, అతను , నన్ను ఓ  online application  పెట్టి, sdo  కి మెయిల్ చేయమన్నాడు.. ప్లాన్ వివరాలు, ఎకౌంట్ నెంబరు, కస్టమర్ ఐడి తో సహా.. అవన్నీ వెంటనే చేయగానే, మర్నాటికల్లా, నా  Broadband plan   300Superstar  కి లక్షణంగా మారిపోయింది, అడుగు బయటపెట్టక్కర్లేకుండా..50mbps స్పీడ్ తో..  BSNL వారి సౌజన్యంతో…

అందుకే అన్నారు.. అడగందే అమ్మైనా పెట్టదూ.. అని.. పైవారి దృష్టికి తెస్తేనే కదా పని అయేదీ…

 నాకు  help  చేసిన ముగ్గురికీ ఫోను ద్వారా థాంక్స్ చెప్పేసాను..

కథ సుఖాంతం..

బాతాఖాని- లక్ష్మిఫణి కబుర్లు … BC / AC Part 1

 చాలా మందికి గుర్తుండే ఉంటుంది… చిన్నప్పుడు చదువుకునే రోజుల్లో, ప్రపంచ చరిత్రని  రెండు భాగాలుగా చెప్పేవారు.. క్రీస్తు పూర్వం (  B C ),  క్రీస్తు తరువాత (  A D ) అని… అలాగే ఈ సంవత్సరం  అంటే 2020 నుండీ.. కరోనా పూర్వం ( B C ) ,  కరోనా తరువాత (  A C )  అని చెప్పుకోవాలనుకుంటా, భవిష్యత్తు లో…

కలలో కూడా ఊహించుండము.. ఈ మహమ్మారి వైరస్ ప్రపంచాన్ని ఒక్కసారి కుదిపేసి, అతలాకుతలం చేసేస్తుందని.. మన అనుకోడాలతో నిమిత్తం లేకుండా తన పనేదో చేసుకుపోయిందీ.. పోతోందీ ..కూడా.. ఇంకా vaccine  రాకపోయినా,ఈ వైరస్  spread  అవకుండా, అదేదో  Social distancing  పాటిస్తే చాలన్నారు.. ఊరికే బయట తిరిగితే అలాటివి సాధ్యపడవని ఇప్పటికి మూడు సార్లు   Lock Down  చేసేసారు.. నాలుగోది జరుగుతోంది.. జూన్ 1 వ తేదీనుండి, ఏమౌతుందో తెలియదింకా..అదీ ప్రస్తుత పరిస్థితి..

 ఈ  lock down  ధర్మమా అని ఓ విషయం తేలిపోయింది.. ఇన్నిసంవత్సరాలూ ఫలానాది లేకపోతే అసలు బతగ్గలమా అన్నది ఓ “ భ్రమ”..  ఈ రెండు నెలలూ బతకలేదూ ?.. వచ్చిన గొడవల్లా ఏమిటంటే, ఒకానొకప్పుడు అంటే సంపాదన అంతగా లేనప్పుడు, ఏవైతే మనం లగ్జరీలు గా భావించి, వాటి దగ్గరకు కూడా వెళ్ళలేదో,  వాటినే డబ్బులు చేతుల్లో  పుష్కలంగా ఆడేసరికి , అవసరాలుగా మార్చేసి, వాటినే 21 వ శతాబ్దానికి “ అత్యవసరాలు “ గా మార్చేసి, మన పిల్లలని కూడా అదే మార్గంలో పెంచుతున్నాము.. పోనీ, నాలాటి ఏ తలమాసినవాడో , సలహా ఇద్దామని చూసినా, వినేవాడుండకపోగా, నాలాటివాడిని కూడా, అవసరంలేని లగ్జరీలకి  అలవాటు చేసేసారు..  మొత్తానికి ఈ రెండునెలల్లోనూ తెలుసుకున్నదేమిటంటే,  ఈ కొత్తగా తెచ్చుకున్న అలవాట్లు , అందుబాటులో లేకపోయినా , హాయిగా బతికేయొచ్చని..

 మా చిన్నప్పుడు చూసేవాళ్ళం.. బయటనుండి ఎవరైనా ఇంటికి వస్తే,  ఆ కాంపౌండు లోనే ఉండే నూతిలోంచో, తరవాత్తరవాత కుళాయిలకిందో కాళ్ళు కడుక్కుని కానీ, లోపలకు వచ్చేవారు కాదు.. అంతకు పూర్వపురోజుల్లో, ఓ గోలెం నిండా నీళ్ళూ, అందుబాటులో ఓ చెంబూ ఉండేవి.. పసిపిల్లల్ని , ఎత్తుకోవాలంటే, కాళ్ళూ చేతులూ శుభ్రంగా కడుక్కోవడమనేది కంపల్సరీగా ఉండేది..కానీ ఈ ఎపార్ట్మెంట్లు వచ్చాక, గోలాలూ లేవూ, నూతులూ లేవూ.. అదృష్టం బావుంటే, చెప్పులో, బూట్లో విప్పుకుని వస్తారు.. లేదా అలాగే వచ్చేసినా ఆశ్చర్యం లేదు..ఇంట్లో వాడుకోడానికి “ మడి “ చెప్పులైతే ఎప్పుడో వచ్చేసాయి…

 ఈ కరోనాకి పూర్వం, నగరాల్లోనూ, పెద్ద పట్టణాలలోనూ గమనించిందేమిటంటే, చాలా మందికి అంటే కనీసం నూటికి యాభై మందికి , ఇంట్లో రోజూ తినే తిండికంటే, కనీసం వారంలో రెండు మూడుసార్లైనా,జొమాటో, స్విగ్గీ ల ద్వారా బయట నుండి తెప్పించుకోవడమో, కాకపోతే ఏదో హొటల్ కి వెళ్ళి భోజనం చేస్తే కానీ, భోజనం చేసినట్టనిపించేది కాదు..ఈ రెండునెలలూ, నచ్చినా నచ్చకపోయినా, ఇంటి తిండి లో ఉండే ఘనత తెలిసే ఉంటుంది..ఈ  Lock Down  తరవాత హొటళ్ళు ఎప్పుడు తెరుస్తారో తెలియదు, అధవా తెరిచినా, అక్కడ తింటే ఏం ప్రాణం మీదకొస్తుందో అనే భయం.. అలాగే వీకెండ్స్ వచ్చేసరికి, ఔటింగ్ పేరు చెప్పి, ఊళ్ళో ఉండే ఏ పేద్ద  mall  కో వెళ్ళడం, అక్కడ ఉండే  multiplex  లో సినిమా చూసేసి, అక్కడే ఉండే  food court  లో తిండి తినేయడం… అలాగే పెళ్ళికానివారు , అవేవో  pub  లకి వెళ్ళడం… అవన్నీ తప్పనడం లేదు.. ఆధునిక యుగంలో  survive  అవడానికి ఇవన్నీ తప్పవంటారు.. ఏమో..ఇవన్నీ తెరిచేటప్పటికి ఎంత టైము పడుతుందో తెలియదాయె..

మరో విషయం.. పూర్వకాలంలో so called అగ్రకులాలవారు, కొంతమందిని దూరంగా పెట్టేవారనీ, అలాగే మడి ఆచారాల పేరుతో, అస్సలు దగ్గరకే రానిచ్చేవారు కాదనీ.. ఏవేవో చెప్పేవారు.. ఏమో కొన్ని యుగాలక్రితం ఇప్పుడొచ్చిన కరోనా లాటి మహమ్మారి కానీ వచ్చిందేమో, దాని మూలంగానే ఇప్పుడున్న  social distance  లాటిది పాటించారేమో, ఆ concept/practice  నే కొనసాగించారేమో, ఎవరికి తెలుసూ? పైగా ఇలాటివాటివి తెలుసుకుని నిజానిజాలు తెలిస్తే, ఏమో రాజ్యాంగ సవరణలు చేయాలేమో.. అందుకనే  sensitive  విషయాలు తెరమరుగున ఉంటేనే  దేశ నాయకులకి ఆరోగ్యకరమేమో…

సశేషం…