బాతాఖాని- లక్ష్మిఫణి కబుర్లు — నయనం ప్రధానం

సాధారణంగా, ఏదో రోజుమర్రా జిందగీలో, పగటిపూటా, రాత్రిళ్ళు లైటులోనూ ,  చూసి , వస్తువులనీ, మనుషులనీ గుర్తుపట్టగలిగితే, కంటి చూపు పరవాలేదనుకోచ్చు. ఓ వయసు దాటిన తరువాత, కొంచంకొంచం చూపు మందగిస్తూంటుంది.  అదేమీ ప్రాణాంతకం కాదు.. ఓ కళ్ళజోడు పెట్టుకుంటే పనైపోతుంది.. ఇదివరకటి రోజుల్లో ఆడపిల్లలకి పెళ్ళిముందర , కళ్ళజోడుంటే, పెళ్ళవదని భయపడేవారు.. ఇప్పుడైతే అందరికీ కళ్ళజోడు ఓ ఫాషనైపోయింది… 

నాగురించి చెప్పుకోవాలంటే, అదేం కర్మమో, ఎప్పుడూ  సరీగ్గా కనిపించేదేకాదు.కాలేజీలో బోర్డుమీద రాసింది ఛస్తే కనిపించేది కాదూ, పోనీ మొదటి బెంచీలో కూర్చుందామా, ఏదో కళ్ళు చిట్లించుకునైనా చూడొచ్చూ అనుకుంటే, మాస్టారు ఏవైనా ప్రశ్నలు వేస్తే… వామ్మోయ్, జవాబు చెప్పేటంత  I Q  ఉండేది కాదూ.. మొత్తానికి ఎలా పాసయానో ఆ భగవంతుడికే తెలుసు, ఉద్యోగంలో చేరిపోయాను. పూనా వచ్చిన తరువాత, ఉద్యోగంలో ప్రతీ ఏడాదీ ,  medical examination  అని ఒకటుండేది, ఏదో నాడి పట్టుకుని, గుండె ఆడుతోందో లేదో చూసి,   ఆ ఏడాదికి  fit  చేసేసేవారు.. సినిమాలకి వెళ్తే టైటిల్స్ కనిపించేవి కావూ..బస్సునెంబర్లైతే సరేసరి. అంతదాకా ఎందుకూ, పెళ్ళి సంబంధాల సందర్భంలో, దారిలో తణుకులో దిగాం, మా దొడ్డమ్మగారింట్లో, మేము అక్కడ కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకుంటూంటే , ఓ ఇద్దరు ఆడవారొచ్చారు… ఏమో మా దొడ్డమ్మగారి చుట్టాలేమో అనుకున్నాను.  అంత పరీక్షగా చూద్దామనుకున్నా, అసలే  ఆరోజుల్లో ఇళ్ళల్లో , పూర్తిచికటి పడితేనేకానీ, లైట్లు వేసేవారు కాదాయే..  ఏదో నకూర్చున్న నావైపు ఓ  cursory glance   వెసేసి వాళ్ళిద్దరూ లోపలికి వెళ్ళిపోయారు..అమలాపురం వెళ్లినతరువాత, మా అమ్మమ్మగారు, తణుకులో చూసిన పిల్ల ఎలా ఉందిరా అని, అడిగితే ” ఏమో ఇద్దరిని చుసానూ.. బాగానే ఉన్నారూ..” అన్నాను. ఆవిడ, ” వెధవా, వచ్చింది తల్లీకూతుళ్ళు ..” అన్నారు.  ఎదో మర్నాడు, నేను చూసుకోబోయే బుల్లెమ్మ వచ్చింది, నాలుగైదడుగుల దూరంలో చూసానూ, కథ సుఖాంతం. మాకు అమ్మాయి పుట్టిన తరువాత, ఓసారి ఫాక్టరీ  Medical Examination  లో కళ్ళుకూడా టెస్ట్ చేయాలని, ఓ విపరీతబుధ్ధిపుట్టింది డాక్టరుగారికి..  నేనెమో ఆ  TEST BOARDS  మీదున్న ఇంగ్లీషు అక్షరాలు బట్టీపట్టేసి రెడీఅయిపోయాను.. ఆయనచేతులో పట్టుబడిపోయి, , ఉద్యోగం ఊడబోయి, మొత్తానికి కళ్ళకి అద్దాలొచ్చేసాయి.

మా ఇంటావిడకి ఈమధ్యన, అవేవో రోజూ పజిల్స్ తయారుచేస్తోందికదూ, కంటికి జోడున్నా, మసకమసగ్గా ఉంటున్నాయిట, అసలు విషయం అదికాదు,  ఇంట్లో ఎక్కడైనా బూజు పడితే, రాత్రిళ్ళే కనిపించేవి, sudden  గా అవికూడా అలాగే కనిపిస్తున్నాయిట. ఎక్కడైనా బూజుంటే ఈవిడకేమో నెద్ర పట్టదాయే… సరే ఈవిడకి  Software update  చేయిద్దామని, మా  CGHS  ద్వారా, అదేదో  Corporate Hospital కి వెళ్ళి టెస్టు చేయించుకుంటే, అదేదో  Cataract  అన్నారు, పైగా రెండుకళ్ళకీ.. సరేఅని  Surgery  కి ముహూర్తం పెట్టుకుని, ఇక్కడ  National Institute of Opthomology  కి వెళ్ళాము.. నేనూ , మా అమ్మాయీ తోడుగా…. నాకుతెలిసినంతవరకూ, కంటికి ఆపరేషనంటే,  ఏదో కంటికి ఓ పట్టీ, ఆ పట్టీ తిసేటప్పుడు, డాక్టరుగారూ, మెల్లిమెల్లిగా పట్టీతీస్తూ,, ఎవరినో ఎదురుగా నుంచోమని… clear  గా కనిపిస్తోందా అని అడుగుతూ… ఏవేవో అనుకున్నాము. మేము మాట్టాడుకుంటూంటే, తీసికెళ్ళిన పావుగంటలో, కళ్ళకి నల్లద్దాలు పెట్టుకుని, టింగురంగా మని వచ్చేసింది. అలాగే రెండో కంటికి కూడా, ఓ వారంరోజుల్లో  చేయించేసుకుని, రోజుకి మూడుపూటలా, అవేవో  drops  వేయించుకుంటూ, నల్ల కళ్ళద్దాలు అస్సలు తీయకుండా, (కరుణానిధిగారిలా).. , ఈ  రెండునెలలలోనూ, అమ్మాయి, కోడలూ సౌజన్యంతోనూ, మధ్యమధ్యలో  Zomato  ద్వారానూ… అప్పుడప్పుడు తను నిర్దేశించిన పాళ్ళలో నాచేతా,, ఎలాగోలాగ కాలక్షేపం చేసి, ఆ కాటరాక్ట్ యజ్ఞం  పూర్తయింది. ఇంకేముందీ..  ” నిన్న లేని అందాలేవో… ” అన్నట్టుగా ఈవిడకి, దూరంనుంచే, టీవీ,  ఫ్రిజ్ , టేబుల్ మీదా, మరకలే మరకలు కనిపించేస్తున్నాయి.. నేనేమో ఫ్ పాతగుడ్డా,  Colin  పట్టుకుని తుడవడం. 

మళ్ళీ వంటింటి సామ్రాజ్యంలోకి అడుగెట్టేసి, షడ్రసోపేతంగా వంట చేసేస్తోంది. పజిళ్ళూ తయారుచేసేస్తోంది…

 life goes on …