బాతాఖాని-లక్ష్మిఫణి కబుర్లు– బ్లాగుల్లో వ్యాఖ్యలు….

    ఏదో కాలక్షేపానికనండి, లేదా తమకి తెలిసినవి ఇతరులతో పంచుకోవాలనే సదుద్దేశ్యం తో అనండి, ఈ మధ్యన చాలా మంది, తమకు ఉన్న కొద్దిపాటి కంప్యూటరు విజ్ఞానం ఉపయోగించి, ఏదో సరదాగా బ్లాగుల వ్యాపకంలోకి అడుగెట్టారు. చదివేవాళ్ళు చదువుతారు, నచ్చిన వారు ఓ వ్యాఖ్య రూపం లో ఈ బ్లాగు టపా వ్రాసినవారికి ప్రోత్సాహం ఇస్తూంటారు. అలాగని ఒక్క వ్యాఖ్యా రాకపోతే, ఏదో కొంప మునిగిపోయిందని నిరుత్సాహ పడఖ్ఖర్లేదు. హారం లో “ఎక్కువగా చదివిన టపా ” లో తమ టపా పేరు చూసుకుని సంతోష పడడం.

    నాకైతే పెద్ద పనీ పాటా లేదు కాబట్టి, మొదట్లో రోజుకొక టపా వ్రాసేవాడిని. క్రమక్రమంగా వారానికోటిలోకి దిగిపోయింది. చదివేవారు చదువుతున్నారు, లేని వారు మానేస్తున్నారు. ఎవరిష్టం వారిదీ. పాపం, మా ఇంటావిడకి అలా కాదు కదా, సవాల‍క్ష పనులాయే, weekends లో పిల్లలతో బిజీ, వారమంతా పూజలూ, పునస్కారాలూ, కొంప neat గా పెట్టుకోవడాలూ, సాయంత్రాలు evening walk లూ, ఒకటేమిటి ఎప్పుడూ బిజీ గానే ఉంటుంది. అయినా ఏదో ఒక సమయంలో నేను system దగ్గర లేనప్పుడు ఒకటీ అరా టపాలు వ్రాస్తూంటుంది. ఏదో “ప్రవచనాలు” చెప్పాలని కాకపోయినా, తనకు తెలిసినదేదో మిగిలినవారితో పంచుకోవాలనీ మాత్రమే. అప్పుడప్పుడు నేను ఎప్పుడైనా వెర్రి వేషాలు వేస్తే వెంటనే retort రూపంలో ఓ టపా పెట్టేస్తూంటుంది. Its all fun.. మా గొడవలన్నీ చదివేవారికి ఓ entertainment అంతేకదండీ…సరదాగా వెళ్ళిపోతోంది.

   ఆ సందర్భం లోనే, నిన్న ఆవిడ ఫ్రెండు ఒకావిడ, మాకు దగ్గరలోనే ఉంటున్నారు, ఆవిడ ఫోను చేసి, ” గణపతి బప్పా మోరియా..” అని ఇక్కడవాళ్ళందరూ(పూణె లో) అంటూంటారు కదా, “మోరియా” అంటే అర్ధం తెలుసునా అని అడిగారు. ఈవిడెమో, వెంటనే “గూగులమ్మ” ని వెదికేసి, అక్కడున్నదేదో చెప్పింది. అక్కడితో ఆగిపోయుంటే, అసలు ఈ టపా యే ఉండేది కాదు. ఊరికేకూర్చోక, తను తెలిసికున్నదేదో, పోనీ అందరికీ తెలియచేద్దామూ అనే noble intention తో ఓ టపా వ్రాసింది.దానికి ఏవో వ్యాఖ్యలొస్తాయని ఆశించి కాదు. రాకపోతే గొడవే ఉండేది కాదు.

    ఓ self styled భాషాభిమానికి ఏదో పొడుచుకొచ్చేసింది.ఓ వ్యాఖ్య పెట్టాడు(రు). పోనీ పేరైనా వ్రాసుకున్నాడా అంటే అదీ లేదూ, “అజ్ఞాత” ట. నాకైతే “అనామకుడో అనామకురాలో” అన బుధ్ధేసింది.అంత పేరుకూడా చెప్పుకోడానికి ధైర్యం లేని పక్షి అసలు వ్యాఖ్యలు పెట్టడం ఎందుకూ. పోనీ పెట్టాడే, తన so called తెలివితేటలన్నీ ఉపయోగించుకోవాలా? అన్నిటికీ కొసమెరుపేమిటంటే he/she had the audacity to advise my wife not to write blogs…thats the height of it.

    పాపం మా ఇంటావిడ ఆ వ్యాఖ్య చదివి చాలా బాధ పడిపోయింది. మరీ నెమ్మదస్తురాలు కదా, ఆ కారణం చేత సుతిమెత్తగా సమాధానం వ్రాసింది. ఒక విషయం చెప్పండి, అసలు ఈ గణపతి సార్వజనీయ సంబరాలు ప్రారంభం అయింది ఎక్కడో తెలుసునా ఈ so called పాఠకుడికీ. 1893 లో స్వాతంత్ర సేనాని బాల గంగాధర తిలక్ గారు మొట్టమొదటిసారి పూణె లోనే ప్రారంభించారు. వివరాలు ఇక్కడ చదవండి. కాలక్రమేణా, దేశంలోని మిగిలిన ప్రాంతాలవారుకూడా మొదలెట్టారు.ఆ సందర్భం లోనే గణపతి నిమజ్జనం రోజున “ గణపతి బప్పా మోరియా, పుడ్చా వర్షీ లవకర్ యా..” అంటే, గణనాధా, వచ్చే ఏడాది మళ్ళీ త్వరగా రావాలి.. అని భజనలు చేసికుంటూ ఊరేగింపు చేస్తారు. ఆ భజనలోని “మోరియా” అనే పదానికి అర్ధం చెప్పడం, మా ఇంటావిడ చేసిన పాపం. ఈ మాత్రానికి ఆ so called అనామక భాషాభిమాని అంతంత రాధ్ధాంతం చేసేసి, తనని తాను expose చేసికున్నాడు.

    షిరిడీ ( మళ్ళీ మహరాష్ట్రాయే) సాయినాధ మందిరం దగ్గర “ సబ్ కా మాలిక్..” అనే కదా వ్రాస్తారు, మరి ఆంధ్ర దేశంలోని సాయిబాబా దేవాలయాల్లో “ అందరికీ యజమానీ..” అని అనువదిస్తేనే, సాయిబాబా మీద భక్తి ఉన్నట్టా ? అలాగే గజాననుని విషయం లోనూ.ఈవేళ హైదరాబాద్ లోని గణేశ నిమజ్జన ఉత్సవాలు ప్రత్యక్ష ప్రసారం చేస్తున్నారు- ఈ so called అనామక భాషాభిమాని చూసుంటే తెలిసేది. “ గణపతి బప్పా మోరియా..” అని అచ్చ తెలుగులోనే వ్రాశారు.టివీ చూడ్డం మానేస్తారా అనామక భాషాభిమానీ..?

    అవతలివారు ఏ context లో వ్రాశారూ అని చూడాలి కానీ, ఏదో తెలుగులో వ్రాయడం వచ్చుకదా అని, అర్ధం పర్ధం లేని వ్యాఖ్యలు పెట్టడం కాదు. నచ్చకపోతే చదవడం మానేయొచ్చు. నచ్చలేదూ అనొచ్చు. అంతేకానీ, అవతలివారి గురించి
“ నాలుగు లైన్లకి ముఫ్ఫై తప్పులు. ఆ మాత్రం ఓపిక లేనివాళ్ళు తెలుగు బ్లాగు మొదలెట్టడం ఎందుకో?” అనేటంత పాండిత్యం ఉందా ఆ so called అనామక భాషాభిమానికీ.ఇక్కడ మా ఇంటావిడ తనకేదో పాండిత్యం ఉందని ఎప్పుడూ వ్రాసుకోలేదు.

    ఊరికే చదివేయడం కాదు, వ్యాఖ్య పెడదామనుకున్నప్పుడు కొద్దిగా సంస్కారం కూడా ఉండాలి. ఈ విషయాలన్నీ తనంతట తాను వ్రాసుకోలేదు. ఆ మాయదారి వ్యాఖ్య చదివి, “పోన్లెద్దురూ ఇంక వ్రాయడం మానేస్తే గొడవే ఉండదూ” అని అనడం వలన ఈ టపా వ్రాయవలసొచ్చింది.

    భాషమీద అభిమానం అందరికీ ఉంటుంది. దానిని వ్యక్తపరచడానికి ఓ వరసా, వావీ ఉంటుంది.అంతేకానీ, “తెలుగు వెధవ బాష. దాన్ని వదిలేయండి..” అనే దౌర్భాగ్యపు మాటలు వాడవలసిన అవసరం లేదు.ముందుగా తనకి తాను improve చేసికుంటే, ఇంకొకరికి చెప్పే చొరవా, అధికారం వస్తాయి. Good spirit లో పెట్టే ఎలాటి వ్యాఖ్యలైనా కళ్ళకద్దుకోవాలనే ఉంటుంది.అంతేకానీ, టపాలు వ్రాసేవారి feelings కించ పరచకూడదని నా అభిప్రాయం. మీరేమంటారు?